“De verhaalbaarheid van advocatenhonoraria” - E-thesis

verantwoord ten aanzien van de regels inzake burgerlijke aansprakelijkheid, zij voldoen
volgens het Hof niet aan de vereisten van een eerlijk proces en van de wapengelijkheid,
vermits de partijen op ongelijke wijze het risico van een proces dragen. De discriminatie ligt
dan ook niet begrepen in de artikelen 1149, 1382 en 1383 B.W., maar wel in het ontbreken
van wettelijke bepalingen die de rechter in staat stellen het honorarium en de kosten van een
advocaat ten laste te leggen van de verliezende partij.’ 303 Het Grondwettelijk Hof zegt
onverbloemd dat deze discriminerende situatie het gevolg is van de recente invulling die het
Hof van Cassatie heeft gegeven aan het begrip schade, en distantieert zich in het arrest
duidelijk van die interpretatie. Het komt de wetgever toe deze leemte zo spoedig mogelijk in
te vullen.
b. arrest van 17 januari 2007
106. Te midden de parlementaire voorbereidingen van de wet van 21 april 2007, doet het
Grondwettelijk Hof andermaal stof opwaaien 304 . De vra(a)g(en) die gesteld werd(en)
luid(t)(en) als volgt:
“Is inzake de al dan niet verhaalbaarheid van advocatenkosten sprake van discriminatie nu een
burger die handelstransacties voert (theoretisch) wel beroep zou kunnen doen op tussenkomst
in of terugbetaling van zijn advocatenkosten volgens de in de wet van 2 augustus 2002
bepaalde (maar nog uit te voeren) criteria terwijl dergelijke principiële verhaalbaarheid niet
wettelijk geregeld is in het gemeen recht ?
Is inzake de verhaalbaarheid van advocatenkosten sprake van een discriminatie nu voor een
burger die handelstransacties voert objectieve wettelijke bepalingen bestaan over de noodzaak
aan transparantie en verhouding met de schuld in kwestie en waarbij het aan de Koning wordt
overgelaten een maximumbedrag vast te stellen terwijl dergelijke criteria in het gemeen recht
niet bestaan ?
Is inzake de verhaalbaarheid van advocatenkosten in het gemeen recht sprake van een
discriminatie nu in het gemeen recht enkel vanuit het aspect contractuele of buitencontractuele
schade tussenkomst in dergelijke kosten zou kunnen worden toegekend in de mate deze kosten
tot de schade kunnen worden gerekend in het voordeel van de aansprakelijke terwijl geen
wettelijke bepalingen bestaan die toelaten die in de overige gevallen toe te kennen?”
De vraag werd m.a.w. gesteld of er een rechtvaardiging bestond voor het verschil in
behandeling tussen burgers die handelstransacties aangingen in de zin van de Wet
303 N. PEETERS, ‘Verhaalbaarheid advocatenkosten’, JW 2006, afl. 142, 409. Zie eveneens in die zin GwH. 14
juni 2006, AA 2006, afl. 3, 1153, BS 14 augustus 2006, 40793, Juristenkrant 2006, afl. 134, 12, JT 2007, afl.
6250, 15 met noot B. DE CONINCK, JLMB 2006, afl. 26, 1124, RW 2006-07, afl. 1, 38, RW 2006-07, afl. 24,
995 met noot, RW 2006-07, afl. 25, 1059.
304 GwH. 17 januari 2007, A. Grwh. 2007, afl. 1, 215, BS 9 maart 2007 (ed.2), 12396, RGAR 2007, afl. 2, 14222
met noot F. GLANSDORFF, RW 2007-08, afl. 4, 145 met noot.
82