“De verhaalbaarheid van advocatenhonoraria” - E-thesis

90. Nog diezelfde maand van het septemberarrest wil de Rechtbank van Koophandel te
Turnhout 282 een duidelijk signaal geven dat het bereid is diezelfde weg in te slaan. Met zoveel
woorden zegt de rechter dat de kosten en erelonen van een advocaat die werden gemaakt door
de benadeelde van een onrechtmatige daad, een onderdeel kunnen zijn van de schade die in
aanmerking komt voor vergoeding overeenkomstig art. 1382 B.W.
TAELMAN 283 en DECORTE wezen er reeds op dat er na het septemberarrest te veel
beleidsruimte open bleef voor de rechter om zelf de implementatie van het arrest in zijn
rechtspraak te verwerken. Zo ook vinden we in de rechtspraak een voorbeeld terug van de
Rechtbank van Nijvel 284 waarbij nodeloos de verhaalbaarheid van de kosten van juridische
bijstand werd ingeperkt. In dit arrest wordt er op gewezen dat de specifieke schade die
voortkomt uit de kosten en erelonen van een advocaat, slechts kan begroot worden wanneer
rekening gehouden wordt met het tarief bepaald in het (toenmalig) artikel 1022 Ger.W. dat
voorzag in een tarifering van de materiële daden van de advocaat. Specifiek moet, aldus de
rechter, een onderscheid gemaakt worden of men enerzijds enkel een procedurele bijstand van
de advocaat nodig had om een schadevergoeding te bekomen of anderzijds, als men effectief
omwille van het complexe karakter van de situatie noodzakelijk beroep moest doen op de
dienstverlening van een advocaat om op normale en gepaste wijze zijn of haar rechten te doen
gelden. In het eerste geval wordt het forfaitaire tarief van 1022 Ger.W. geacht de volledige
schadevergoeding te omvatten voor alle schade, geleden door de kosten en erelonen van de
advocaat. In het laatstgenoemde geval:
“is het gerechtvaardigd te overwegen dat de kost van deze bijstand een bijkomende schade
vormt t.o.v. de procedurele bijstand gedekt door de wettelijk voorziene forfaitaire
vergoeding”.
Dergelijke nodeloze en halsstarrige houdingen getuigen andermaal van een gebrek aan
bewustzijn voor de actuele maatschappelijke en juridische verhoudingen en vallen niet te
rijmen met de weg die het Hof van Cassatie via haar bijdetijdse interpretatie van de algemene
beginselen van behoorlijke procesvoering is ingeslagen 285 .
91. Verder bouwend op deze redenering is er een zo mogelijk nog dieper tastend vonnis van 2
december 2004 bij de Rechtbank van Eerste Aanleg te Luik 286 . Zelfs wanneer aangenomen
282 Kh. Turnhout 27 september 2004, RW 2004-05, 551.
283 P. TAELMAN, ‘Verhaalbaarheid van kosten van (technische en/of juridische) bijstand’, P&B 2006, 182-186;
R. DECORTE, ‘Gents hof legt cassatierechtspraak erelonen naast zich neer’, Juristenkrant 2005, afl. 119, 16.
284 Rb. Nijvel 16 november 2004, RGAR 2005, 13948.
285 P. TAELMAN, ‘Verhaalbaarheid van kosten van (technische en/of juridische) bijstand’, P&B 2006, 186.
286 Rb. Luik 2 december 2004, JLMB 2005, 693.
75