Chambre des Représentants de Belgique Belgische Kamer ... - AIS

M. Guardi a toujours refusé de les accompagner aux
réunions, le soir, ainsi que le samedi et le dimanche
matin, malgré les fortes insistances des parents. Il a
finalement été mis à la porte, sous prétexte qu'il était
un homme dangereux, prêt à prostituer sa femme.
Celle-ci a néanmoins décidé de le suivre.
Après un certain temps, les contacts ont repris
avec les parents de son épouse, et simultanément, les
insistances répétées pour assister aux réunions des
Témoins de Jéhovah. Le témoin a même reçu des
brochures et une Bible en langue arabe.
Les parents sont ensuite partis avec toute leur
famille au Portugal dans une communauté du mouvement.
Le témoin a accepté d'emmener sa femme au Portugal,
et ce suite à une invitation des parents pour
assister au soi-disant mariage de sa sœur. Leur but
était en fait de récupérer leur fille, le seul membre de
la famille resté en Belgique. Elle y a séjourné trois
semaines avec leurs deux enfants et est revenue
entièrement transformée. Elle a attendu que son
époux reprenne le travail pour quitter le domicile
conjugal et retourner vivre définitivement dans la
communauté au Portugal. A l'époque, elle était enceinte
d'un troisième enfant, que le témoin n'ajamais
vu. La police était présente lors de son départ.
Plainte a été déposée par le témoin pour enlèvement
d'enfants mais celle-ci est restée lettre morte.
Une requête a été déposée en référé par l'avocat de
son épouse au tribunal de première instance de Courtrai
en vue de réclamer des mesures urgentes et
provisoires pour la garde des enfants. En outre, une
procédure en divorce a été entamée.
Le jugement rendu le 14 octobre 1993 par le tribunal
de première instance de Courtrai confie la garde
des enfants à la mère, en faisant état des constatations
suivantes :
« Het feit opgenomen te zijn onder de getuigen van
Jehova vormt geen enkel argument om daarin een
bedreiging te zien voor de kinderen.
Integendeel, een dergelijke geloofsovertuiging kan
alleen maar egoïsme en materialisme indijken en hen
een hoog ethisch besef aanbrengen.
De te onpas aangehaalde incidenten met de kinderen
zijn duidelijk te situeren in het spanningsveld
waarin eiseres verkeerde voor de feitelijke scheiding.
Er is bovendien geen reden om de moeder van twee
kinderen die in het Europese Portugal verblijven te
verplichten het voorlopig bestuur in Vlaanderen uit
te oefenen, wanneer vaststaat:
- dat de wens van de echtgenote om haar verblijfplaats
in het buitenland te vestigen geen list is om
zich te onttrekken aan haar wettelijke verplichtingen
naar Belgisch recht, maar een verantwoord verlangen
[ 169 ] - 313/7 - 95/96
gesteld het jonge paar onderdak te verschaffen. De
heer Guardi heeft, ondanks het aandringen van de
ouders, steeds geweigerd om hen 's avonds, alsook op
zaterdag- en zondagochtend, naar de bijeenkomsten
te vergezellen. Uiteindelijk hebben ze hem aan de
deur gezet met als argument dat hij een gevaarlijk
individu was, bekwaam om zijn eigen vrouw te prostitueren.
Deze heeft nochtans beslist om hem te volgen.
Na een tijd was er opnieuw contact met de ouders
van zijn echtgenote, gelijktijdig met hun herhaaldelijk
aandringen om de bijeenkomsten van de Getuigen
van Jehova bij te wonen. De getuige kreeg zelfs
brochures en een in het Arabisch gestelde bijbel toegestuurd.
Vervolgens zijn de ouders met de hele familie naar
een gemeenschap van hun beweging in Portugal vertrokken.
De getuige heeft aanvaard zijn vrouw naar Portugal
te brengen. Hij ging daarbij in op een uitnodiging
van de ouders om het zogenoemde huwelijk van haar
zuster bij te wonen. Het was evenwel hun bedoeling
hun dochter - het enige familielid dat in België was
gebleven - terug te winnen. Ze is er met de twee
kinderen drie weken gebleven en volledig veranderd
teruggekeerd. Ze heeft gewacht tot haar echtgenoot
opnieuw moest gaan werken om de echtelijke woning
te verlaten en definitiefin de gemeenschap in Portugal
te gaan leven. Ze was indertijd in verwachting
van een derde kind dat de getuige nooit heeft gezien.
Bij haar vertrek was de politie aanwezig.
De getuige heeft een klacht ingediend wegens ontvoering
van kinderen, maar die is dode letter gebleven.
De advocaat van zijn echtgenote heeft bij de
rechtbank van eerste aanleg te Kortrijk een verzoekschrift
in kort geding ingediend waarbij ze dringende
en voorlopige maatregelen eiste voor de bewaring
van de kinderen. Er werd tevens een echtscheidingsprocedure
ingezet.
Het vonnis van 14 oktober 1993 van de rechtbank
van eerste aanleg van Kortrijk vertrouwt de bewaring
van de kinderen aan de moeder toe en maakt
daarbij melding van de volgende vaststellingen:
« Het feit opgenomen te zijn onder de getuigen van
Jehova vormt geen enkel argument om daarin een
bedreiging te zien voor de kinderen.
Integendeel, een dergelijke geloofsovertuiging kan
alleen maar egoïsme en materialisme indijken en hen
een hoog ethisch besef aanbrengen.
De te onpas aangehaalde incidenten met de kinderen
zijn duidelijk te situeren in het spanningsveld
waarin eiseres verkeerde voor de feitelijke scheiding.
Er is bovendien geen reden om de moeder van twee
kinderen die in het Europese Portugal verblijven te
verplichten het voorlopig bestuur in Vlaanderen uit
te oefenen, wanneer vaststaat:
- dat de wens van de echtgenote om haar verblijfplaats
in het buitenland te vestigen geen list is om
zich te onttrekken aan haar wettelijke verplichtingen
naar Belgisch recht, maar een verantwoord verlangen