Chambre des Représentants de Belgique Belgische Kamer ... - AIS

Selon Mahikari, l'homme ayant été créé par Dieu,
rien dans son existence n'est le fruit du hasard. Dans
ce contexte, il doit considérer les épreuves de la vie
(problèmes relationnels, divorce, alcoolisme, maladies
graves, ...) comme un point de départ et tenter
d'évoluer, de déterminer quelle est le sens de cette
souffrance. Il ne sert à rien de se lamenter sur son
propre sort ni de rejeter la faute sur autrui et de
chercher à se venger. Mieux vaut essayer d'accepter
l'inévitable et de modifier son propre comportement.
Mahikari ne refuse pas la médecine traditionnelle
mais plaide pour une utilisation très sélective des
médicaments. Ainsi, des phénomènes comme les
écoulements du nez, la souffrance, la diarrhée, la
fièvre, l'évacuation de glaires, les boutons, ... , qui
permettent de purifier le corps humain de ses toxines,
ne doivent pas immédiatement être combattues
chimiquement. Il est d'ailleurs possible, d'après le
témoin, de faire baisser la fièvre en transmettant la
Lumière au patient. La prise trop rapide de médicaments
diminue la résistance physique.
Le témoin indique, par ailleurs, qu'il est toujours
tenu compte du diagnostic formulé par le médecin.
L'art de Mahikari plaide avant tout pour une approche
globale du patient, c'est-à-dire à la fois les
aspects physique et mental, spirituel. Le témoin insiste
sur la complémentarité de ces deux éléments.
La transmission de la Lumière permet de fortifier
la force intérieure du patient, qui lutte ainsi plus
efficacement contre la maladie. Le témoin cite
l'exemple d'une personne asthmatique qui, grâce à
l'art de Mahikari, a pu progressivement diminuer la
prise de médicaments.
Du 3 au 5 octobre 1996, un séminaire a été organisé
au «Shidobu Europe-Afrique» au Grand-Duché
de Luxembourg, en présence de représentants du
monde médical et paramédical. Plusieurs médecins,
membres de l'association, appliquent conjointement
les principes de la médecine classique et l'art de
Mahikari. Ils admettent que les textes plus anciens
peuvent effectivement paraître agressifs et sans
nuance vis-à-vis de la médecine, si l'on n'a pas assisté
aux cours. Ils font cependant remarquer que, dans
certains cas où la médecine, s'avère impuissante, le
patient a réussi à surmonter son mal grâce à la
transmission de la Lumière, qui a fortifié sa résistance
spirituelle.
A la question de savoir s'il est exact que Sûkyô
Mahikari prétend effectivement guérir des maladies
graves comme le cancer par ses seules pratiques
spirituelles, M. Lefebre répond que plus la maladie
est grave, plus il est important de recourir simultanément
à différentes méthodes. Ainsi, des patients
atteints d'un cancer au stade terminal ont pu achever
leur existence sans souffrance (sans prendre de
médicaments), sous surveillance médicale tout en
recevant la Lumière. Cela n'empêche pas qu'un pa-
[267 ] - 313/7 - 95/96
Volgens Mahikari is de mens door God geschapen
en is in zijn leven bijgevolg niets aan het toeval te
wijten. In deze context moet hij de beproevingen van
het leven (relatieproblemen, echtscheiding, alcoholisme,
ernstige ziekten, ... ) als een vertrekpunt beschouwen
en moet hij trachten een ontwikkeling
door te maken en te bepalen wat de zin van dat lijden
is. Het dient tot niets te jammeren over het eigen lot,
iemand anders de schuld te geven of uit te zijn op
wraak. Het is beter te proberen het onvermijdelijke
te aanvaarden en het eigen gedrag te veranderen.
Mahikari wijst de traditionele geneeskunde niet
af, maar pleit voor een heel selectief gebruik van
geneesmiddelen. Zo moeten verschijnselen als een
druipneus, pijn, diarree, koorts, het opgeven van
fluimen, puistjes, ... - waardoor toxinen uit het
menselijk lichaam worden verwijderd - niet onmiddellijk
met chemische producten worden bestreden.
Volgens de getuige kan men de koorts trouwens
doen dalen door aan de patiënt het Licht door te
geven. Door te snel naar geneesmiddelen te grijpen,
verzwakt men de lichamelijke weerstand.
De getuige verklaart trouwens dat steeds rekening
wordt gehouden met de diagnose van de dokter.
De methode van Mahikari pleit in de eerste plaats
voor een meer algemenere benadering van de patiënt:
zowelde lichamelijke als de mentale, spirituele aspecten
moeten aan bod komen. De getuige onderstreept
de complementariteit van beide elementen.
Het doorgeven van het Licht vergroot de innerlijke
kracht van de patiënt, die aldus efficiënter tegen de
ziekte vecht. De getuige haalt het voorbeeld aan van
een astmapatiënt die, dankzij de methode van Mahikari,
geleidelijk aan minder geneesmiddelen diende
te nemen.
Van 3 tot 5 oktober 1996 werd in de «Shidobu
Europe-Afrique» in het groothertogdom Luxemburg
een seminarie georganiseerd waaraan mensen uit de
medische en paramedische sector deelnamen. Verscheidene
artsen, die tevens lid zijn van de vereniging,
passen zowel de principes van de klassieke
geneeskunde als die van de methode van Mahikari
toe. Ze geven toe dat iemand die de cursus niet heeft
gevolgd, inderdaad de indruk zou kunnen hebben dat
in de oudere teksten een agressief en ongenuanceerd
standpunt ten opzichte van de geneeskunde wordt
ingenomen. Ze merken echter op dat, in bepaalde
gevallen waar de geneeskunde machteloos stond, de
patiënt zijn ziekte te boven is gekomen dankzij de
overbrenging van het Licht, dat zijn spirituele weerstand
heeft versterkt.
Op de vraag of het klopt dat Sûkyô Mahikari beweert
ernstige ziekten zoals kanker louter met spirituele
praktijken te kunnen genezen, antwoordt de
heer Lefebre dat hoe ernstiger een ziekte is, hoe
belangrijker het is om terzelfder tijd verschillende
methodes toe te passen. Zo hebben terminale kankerpatiënten
(zonder geneesmiddelen te nemen) onder
toezicht van een arts het Licht ontvangen en hun
leven pijnloos kunnen beëindigen. Uiteraard staat
het de patiënt vrij te kiezen voor de traditionele