Chambre des Représentants de Belgique Belgische Kamer ... - AIS

- 313 /7 - 95/96
Le témoin affirme avoir gagné énormément d'argent
pour le mouvement en vendant des roses et des
illustrations, soi-disant pour une œuvre caritative.
Le mouvement fait croire aux adeptes que s'ils arrivent
à vendre un objet quelconque à un passant, ils
contribuent à le «sauver» ne fût-ce que partiellement.
Les adeptes sont chaque jour tenus à une obligation
de résultat financier.
En Belgique, il semble que les adeptes vendent (ou
aient en tout cas été amenés à vendre par le passé)
une brochure intitulée «Une Famille », contenant
des articles généraux, par exemple sur l'art, les musées
belges, ...
A la moindre hésitation, l'adepte est isolé davantage
encore et pris en main par le dirigeant en chef, qui,
au cours de très longues conversations, exerce une
forte pression sur la personne en question et sollicite
une fois encore son sens des responsabilités.
Moon organise également régulièrement des mariages
entre les membres du mouvement. Selon le
même témoin, chaque adepte est invité à communiquer
une liste de renseignements très personnels,
sur la base desquels il est choisi un partenaire correspondant
le moins possible à ses aspirations. Le fait
de pouvoir vaincre cet obstacle permet à l'adepte de
« se sauver », Le mariage est consommé au moment
choisi par les dirigeants.
L'objectif de la secte Moon est de remplacer la
société actuelle par la conception mooniste du monde.
Moon affirme en effet détenir la seule vérité. Le
monde doit être « sauvé », Si le mouvement est attaqué,
il n'hésitera pas à répliquer.
Le témoin plaide en faveur de la légalisation des
techniques de déprogrammation. Dans ce contexte, il
semble que l'association ait déjà esté à plusieurs
reprises en justice. Des parents ou membres de la
famille d'adeptes auraient été attaqués pour séquestration
arbitraire. Il est également inculqué aux
adeptes qu'il vaut mieux un mooniste mort qu'un
mooniste déprogrammé.
Selon un autre témoin, une des organisations mises
en place en 1993 par l'épouse de Sun Myung
Moon (qui a donné diverses conférences en Belgique
et au Luxembourg) est la «Fédération des femmes
pour la paix mondiale », Moon se dissimule ainsi sous
beaucoup d'autres noms de fondations culturelles ou
religieuses internationales, comme par exemple
Causa, les associations universitaires pour la recherche
des principes, les séminaires théologiques de
l'unification, l'Académie pour la paix universelle, etc.
Il s'agit de groupements qui existent à travers le
monde. S'ils n'ont pas tous un siège en Belgique, ils
ont cependant des retombées dans notre pays, surtout
dans les milieux universitaires.
[294 ]
De getuige beweert enorm veel geld te hebben
verdiend voor de beweging door zogenaamd voor een
liefdadig doel rozen en illustraties te verkopen. De
beweging doet haar volgelingen geloven dat, als zij
erin slagen een of ander voorwerp aan een voorbijganger
te verkopen, zij ertoe bijdragen om de betrokkene
al was het maar gedeeltelijk te « redden »,
De volgelingen zijn verplicht om een dagelijkse
financiële balans voor te leggen.
In België zouden de volgelingen naar verluidt een
brochure met de titel . Une Famille» verkopen (of'zij
zouden dat althans is het verleden hebben moeten
doen); die brochure bevat artikelen met een algemene
draagwijdte bijvoorbeeld over kunst en de Belgische
musea ...
Bij de minste aarzeling wordt de volgeling nog
meer geïsoleerd en overgeleverd aan de opperste leider
die hem tijdens lange gesprekken zwaar onder
druk zet en telkens weer appelleert aan zijn verantwoordelijkheidszin.
Moon organiseert ook geregeld huwelijken tussen
de leden van de beweging. Volgens dezelfde getuige
wordt iedere aanhanger uitgenodigd om een lijst met
zeer persoonlijke inlichtingen mee te delen en op
grond daarvan wordt dan een partner gekozen die zo
weinig mogelijk aan zijn wensen beantwoordt. Het
feit dat hij die hindernis kan overwinnen, stelt de
volgeling in staat « zich te redden », Het huwelijk
wordt voltrokken op een door de leiders gekozen
tijdstip.
De Moonsekte wil de huidige maatschappij vervangen
door een moonistisch wereldbeeld, want
Moon beweert dat hij de waarheid in pacht heeft. De
wereld moet «gered worden » en als de beweging
aangevallen wordt, aarzelt hij niet om flink van zich
af te bijten.
De getuige pleit voor een legalisering van de deprogrammeringstechnieken.
In dat verband is de
vereniging naar het schijnt reeds herhaaldelijk voor
de rechtbank gedaagd. Ouders of familieleden van
aanhangers zouden zich hebben moeten verantwoorden
wegens willekeurige opsluiting. Het wordt de
volgelingen ook ingepompt dat een dode «moonist »
beter is dan een gedeprogrammeerde.
Volgens een andere getuige is een van de in 1993
door de echtgenote van Sun Myung Moon (die in
België en Luxemburg verscheidene conferenties
heeft gegeven) opgerichte organisaties de « Federatie
van de vrouwen voor de wereldvrede », Moon gaat
ook schuil achter tal van andere benamingen van
internationale culturele ofgodsdienstige stichtingen,
zoals bijvoorbeeld Causa, de universitaire verenigingen
voor het onderzoek van de beginselen, de theologische
seminaries van de eenmaking, de Academie
voor de universele vrede enz. Die groepen zijn wereldwijd
verspreid. Ook al hebben ze niet allemaal
een zetel in België, ze hebben niettemin wel invloed
in ons land, vooral in academische kringen.