Acute boekje - REP-Online

endoscopische ingrepen (zie lokale antibioticarichtlijnen). Bij patiënten die
daarvoor in aanmerking komen, dient bij ingrepen in de tractus digestivus
endocarditisprofylaxe te worden gegeven.
• Overleg met en rapportage naar behandeld MDL­arts of afdeling MDLziekten.
12.6.5 Sedatiegerelateerde complicaties
Algemeen
Het risico op oversedatie is het grootst bij gebruik van een combinatie van een
benzodiazepine en een opiaat. Aangezien de werkingsduur van antidota korter is
dan de werkingsduur van het slaapmiddel/pijnstiller, dient men na afloop van de
scopie beducht te zijn op een reboundeffect. Mogelijke gevolgen: ademdepressie,
verhoogd risico op aspiratie.
Beleid
• Primary assessment via ABCDE­schema (zie hoofdstuk 2).
• Monitoring van zuurstofsaturatie, plethysmogram, evt. bloeddruk, tijdens en
na afloop van een scopie onder sedatie (met pijnstilling).
• Bij ademdepressie: patiënt aanspreken, stimuleren goed door te ademen, evt.
door patiënt wakker te schudden. Bij geen effect: toediening i.v. flumazenil
om benzodiazepine te antagoneren (0,2 mg in 15 sec, zo nodig herhalen totdat
gewenst bewustzijnsniveau is bereikt, max. dosis 1 mg). Zo nodig ook opiaten
antagoneren d.m.v. naloxon (0,4 mg i.v.), indien opiaat gebruikt tijdens scopie.
(Altijd éérst benzodiazepine antagoneren, daarna evt. opiaat antagoneren).
Referentie
• Complications of Gastrointestinal Endoscopy; Guideline British Society of Gastroenterology
2006.
12.7 Ileus
Anamnese
• Krampende buikpijn en opzetten van de buik, misselijkheid, braken.
• Abdominale operaties in voorgeschiedenis (adhesies)? Diarree en buikpijn
kunnen duiden op een stenose door ontsteking (chronisch inflammatoir
darmlijden, diverticulitis).
• Gebruik van analgetica (o.a. codeïne, pethidine)? Overig medicatiegebruik
(ernstige elektrolytstoornissen?). Drugsgebruik? Chronische obstipatie?
Lichamelijk onderzoek
Temperatuur, bloeddruk en pols. Opgezette buik? Luide en hoogfrequente peristaltiek
duidt op obstructie. Stille buik duidt op paralytische ileus bij ontsteking/pancreatitis.
Peritoneale prikkeling (loslaatpijn) duidt op peritonitis, bv. perforatie.
Laboratoriumonderzoek
Leukocyten, Hb, trombo’s, CRP, Na, K, Ca, Mg, creatinine, stolling.
Aanvullend onderzoek
• X­buikoverzicht liggend: uitgezette lissen (dunne darm > 3 cm, colon > 8 cm)?
Niveau van obstructie: dunne darm en/of colon?
• X­thorax staand: vrij lucht onder diafragmakoepels (perforatie)?
• Consult chirurg.
• CT­abdomen of evt. X­colon met gastrografine: niveau en aard obstructie?
• Coloscopie bij colonobstructie: aard obstructie? Mogelijk direct behandeling.
Beleid/behandeling
• Stoppen van medicatie met een negatieve invloed op de peristaltiek.
• Hoge ileus: niets p.o., zuigen aan maagsonde, infuus. Indien na 24 uur geen
verbetering: operatie.
• Lage ileus: niets p.o., zuigen aan maagsonde, infuus. Hoogopgaande klysma’s,
evt. met gastrografine. Indien geen verbetering na 24 uur: operatie. Bij pseudoobstructie
eerst neostigmine proberen (2 mg i.v. onder ritmebewaking).
• Gedilateerd colon tot aan anus: denk aan pseudo­obstructie: endoscopische
desufflatie. Evt. neostigmine (zie boven).
• Aanwijzingen op de foto voor sigmoïdvolvulus: endoscopische desufflatie.
• Bij ileus met peritoneale prikkeling of vrij lucht in de buik: direct opereren.
• Bij post­operatieve paralytische ileus door opiaten/PCA­pomp: medicatie
stoppen (i.o.m. anesthesioloog, evt. non­opioïden starten), verder ondersteuning
als boven. Geen evidence voor gebruik anti­opiaten.
Referentie
• Saunders MD, et al. Systematic review: acute colonic pseudo­obstruction. Aliment
Pharmacol Ther. 2005;22(10):917­25.
116 ACuTe Boekje INTerNe GeNeeSkuNDe MAAG-DArM-LeVerZIekTeN
117