Concept Multidisciplinaire richtlijn Stoornissen in ... - GGZ-richtlijnen

5
10
peld aan de veronderstelde farmacotherapeutische werking van naltrexone namelijk het
blokkeren van de bekrachtigende effecten van alcohol. Daarnaast geeft langwerkende injecteerbare
naltrexone een langdurige blokkade van de opiaatreceptor. Wanneer deze analgetica
om medische redenen nodig zijn dan zullen hoge doseringen toegepast moeten worden
om deze blokkade op te heffen.
Hoewel er wordt verondersteld dat minder patiënten uitvallen en de behandelresultaten daardoor
beter zullen zijn wanneer zij langwerkende injecteerbare naltrexone in de plaats van
orale naltrexone krijgen kan deze conclusie op basis van de huidige gegevens nog niert worden
getrokken.
Aanbeveling
Toediening van naltrexone inhecties wordt vooralsnog afgeraden.
15
20
25
Disulfiram
In een gecontroleerde trial met 605 deelnemers heeft Fuller (Fuller e.a, 1986) geen voordeel
van disulfiram kunnen aantonen boven het gebruik van een placebo bij het bereiken van abstinentie
en het voorkomen van een terugval.
In een meta-analyse in de eerder vermelde review van Garbutt (Garbutt e.a, 1999) van 5
disulfiram studies waarvan 3 dubbelblind en placebo gecontroleerd met in totaal 1207 deelnemers
blijkt disulfiram wel het aantal dagen waarop gedronken wordt en de totale hoeveelheid
alcohol, die geconsumeerd wordt te verminderen maar geeft disulfiram opnieuw geen
toename van het aantal blijvend abstinente patiënten. Wanneer patiënten de medicatie onder
toezicht innemen zijn de resultaten beter (Chick e.a, 1992; Chick 1999, Hughes e.a, 1997;
Slattery e.a, 2003).
Er is geen bewijs dat een disulfiram-implantatatie effectief is (Hughes e.a, 1997; Garbutt e.a,
1999). Wel dient vermeld te worden dat in deze studies geen therapeutische bloedspiegels
van disulfiram bij de deelnemers zijn gevonden.
Conclusie
Niveau 1
Disulfiram is effectief voor de behandeling van alcohol afhankelijkheid op voorwaarde
van een gecontroleerde inname.
30
35
40
A1 Chick et al, 1992; Hughes et al, 1997; Slattery et al, 2003
Overige overwegingen
Disulfiram kan ernstige bijwerkingen geven. Bij het gebruik van alcohol krijgt een patiënt die
met disulfiram behandeld wordt allerlei onplezierige verschijnselen en symptomen zoals een
warm gevoel in gezicht en nek, hoofdpijn, misselijkheid, braken en angst. Pijn op de borst,
insulten, ademhalingsdepressie, ritmestoornissen, het ontstaan van een myocardinfarct en
zelfs het overlijden aan deze complicaties kunnen hier het gevolg van zijn. Het is daarom
essentieel dat de patiënt die disulfiram gaat gebruiken goed voorgelicht is over deze risico’s
en deze ook begrijpt. Patiënten die impulsief zijn, een slecht oordeelsvermogen hebben of
leiden aan psychiatrische stoornissen met oordeels- en kritiekstoornissen zijn ongeschikte
kandidaten. Disulfiram kan in zeldzame gevallen ernstige hepatotoxiciteit en neuropathieën
veroorzaken. Patiënten moeten gedurende de behandeling hierop regelmatig gecontroleerd
worden.
Concept multidiscipliniare richtlijn stoornissen in het gebruik van alcohol, 2007 73