Cultuurbeleid in Nederland - OCW - 2002

KUNSTEN
2003. Om Nederlandse films in staat te stellen zich voor de maatregelen te kwalificeren
heeft het Fonds voor de Film tot en met 2003 jaarlijks 6 6,8 miljoen extra
beschikbaar.
In de Cultuurnota 2001-2004 is een passage gewijd aan de samenwerking tussen
film en de publieke omroep. Daarin wordt niet alleen ingegaan op het belang van
televisie als distributeur van films. Ook de rol van de omroep als coproducent en
financier voor de nationale filmproductie wordt belicht. Mede dankzij extra
investeringen van de rijksoverheid in het zogenaamde Telefilmproject is de
samenwerking tussen de publieke omroep en filmproducenten verbeterd.
De Stichting Holland Film Promotion (HFP) heeft als doelstelling de Nederlandse
film in het buitenland te promoten. Deze organisatie is een personele
unie met het NFF, en is daardoor in een vroeg stadium op de hoogte van productieplannen.
De dienstverlening van HFP voor Nederlandse filmers en producenten krijgt
gestalte in de vorm van informatieverstrekking op festivals en markten. Het HFP
onderhoudt contacten met belangrijke festivalprogrammeurs en vestigt hun
aandacht op Nederlandse films. Wordt een Nederlandse film geselecteerd voor
een van de competitieonderdelen van een belangrijk festival, dan kan HFP de producent
ondersteunen bij de presentatie.
Nederlandse films oogsten op buitenlandse filmfestivals niet zelden waardering:
zo wonnen De aanslag, Antonia en Karakter bijvoorbeeld een Oscar.
Met de oprichting in 1994 van het Maurits Binger Film Instituut te Amsterdam
heeft ook de film in Nederland zijn centre of excellence gekregen, een internationale
post-graduate opleiding en trainingscentrum. Al langer bestaat het Nederlands
Instituut voor Animatiefilm in Tilburg. Van huis uit is het een werkplaats
waar gerenommeerde animatiefilmers, kunstenaars, producenten en andere
experts jonge animatiefilmers begeleiden. Daarnaast heeft het andere taken op
het gebied van de animatiefilm aan zich getrokken.
Bezoek
De meeste films worden nog steeds primair gemaakt voor de bioscoop. Films
bereiken het meeste publiek echter via het televisiescherm. Jaarlijks ziet een
Europeaan ongeveer honderd films op televisie, hetzij meteen tijdens de uitzending,
hetzij via de videorecorder, van een gekochte, gehuurde of zelf opgenomen
videoband. Diezelfde Europaan gaat gemiddeld slechts 1,9 keer per jaar naar de
185