Cultuurbeleid in Nederland - OCW - 2002

CULTUURBELEID IN NEDERLAND
betrekkingen met Marokko en Turkije wordt ingegeven door hun status
van landen van herkomst van veel in Nederland levende migranten.
Binnen het Koninkrijk der Nederlanden komt aan de culturele betrekkingen
tussen Nederland en de Nederlandse Antillen en Aruba een speciale plaats toe.
Gemeenschappelijk Cultureel Erfgoed
De HGIS-cultuurmiddelen bieden mogelijkheden voor een meer coherente benadering
van gemeenschappelijk erfgoed met andere landen. Dat is allereerst erfgoed
overzee uit de tijd van de Oost-Indische Compagnie, de West-Indische Compagnie
en het koloniale verleden in Azië, Afrika en Zuid-Amerika. Ook bevinden zich op
verschillende plekken in de wereld door Nederlanders gebouwde of bezorgde
objecten – inclusief archieven – waarmee verder geen bemoeienis is geweest. Tenslotte
bestaat het gemeenschappelijk cultureel erfgoed uit relicten in Nederlands
bezit, afkomstig uit landen waarmee een bijzondere culturele band heeft
bestaan. Doel van het beleid is duurzaam behoud van dat erfgoed in het besef dat
er sprake is van een verantwoordelijkheid die gedeeld wordt met het land waar
het zich bevindt. Er wordt naar gestreefd die gedeelde verantwoordelijkheid vast
te leggen in beleidsafspraken die met elk van de betrokken landen afzonderlijk
worden gemaakt, zoveel mogelijk toegespitst op de concrete situatie. De eerste
overeenkomst volgens dit model, met Suriname, is in 2001 ondertekend. Andere
landen waarmee wij een culturele erfenis delen, zijn: India, Sri Lanka, Ghana,
Indonesië, de Russische Federatie en Zuid-Afrika.
Multilaterale culturele betrekkingen
Het proces van Europese eenwording laat het nationale cultuurdomein niet onberoerd.
Het wegvallen van de Europese binnengrenzen leidt tot een drukker cultureel
verkeer binnen de Europese Unie. Hieraan wordt bijgedragen door de
opbouw van Europese culturele netwerken en de ontwikkeling van Europese
programma’s als Cultuur 2000 en MEDIA PLUS, het programma ter stimulering van
de Europese audiovisuele sector. De gevolgen van Europese regels op het vrije
verkeer van personen en diensten kunnen voor het culturele leven ingrijpend
zijn. Ook de invloed van het Europese mededingingsbeleid mag niet onvermeld
blijven, evenmin als de verplichtingen die de EU in WTO-verband aangaat ten
aanzien van de liberalisering van het dienstenverkeer. Waar culturele voorzieningen
meer via de markt worden gedistribueerd, wordt de invloed van de EU groter,
of op zijn minst beter merkbaar.
218