Sama świadomość nie wystarczy - Sayadaw U Tejaniya

tyle na ile jest to możliwe. Znacznie bardziej istotne jest oczyszczanie tego, co
wewnątrz, co oznacza usuwanie zabrudzeń i zanieczyszczeń w umyśle.)
3. Rozumienie jak równoważyć pięć zdolności duchowych
4. Unikanie towarzystwa osób, które nie posiadły mądrości.
5. Zabieganie o towarzystwo osób, które posiadły mądrość.
6. Kontemplacja głębokiej mądrości, generowanie refleksji i przemyśleń na
znaczące tematy.
7. Chęć wzrastania w mądrości.
~~~ ☸ ~~~
Jogin: Jaka jest różnica między dhamma-vicaya i przejrzystym dostrzeganiem (satisampajañña)?
Mógłbyś opisać w szczegółach cztery sati-sampajañña?
SUT: Oba wymienione czynniki są mądrościami. W Satipaṭṭhāna Sutcie wyjaśnione
jest jak sati powinna być obecna razem z sampajañña, jasnym zrozumieniem.
Wszystkie cztery sampajañña mają związek z mądrością. Wyjaśniając to w
przystępny i prosty sposób można powiedzieć, że pierwsza sampajañña to
przejrzyste zrozumienie odpowiedniości (sātthaka-sampajañña), a druga to
przejrzyste zrozumienie pożyteczności (sappāya-sampajañña). Te dwie podchodzą
pod sutamayā paññā i cintāmayā paññā. Są związane bezpośrednio z naszą praktyką.
W momencie gdy praktyka nabierze rozpędu i wzrośnie zrozumienie, możemy
doświadczyć trzeciej sampajañña, mianowicie gocara-sampajañña. Jest to przejrzyste
rozpoznanie wszelkich stanów jako procesów fizyczno-mentalnych, zrozumienie,
że nie ma po prawdzie nikogo, żadnej osoby czy jednostkowego „ja”. Ostatnią jest
asammoha-sampajañña, która znaczy zrozumienie i urzeczywistnienie anicca, dukkha
i anattā. Dwie ostatnie sampajañña zaliczają się do bhāvanāmayā paññā. Pierwsze dwa
czynniki - zrozumienie tego co odpowiednie i tego co pożyteczne - są przyczynami,
a dwa ostatnie czynniki są rezultatami, wglądami, które się pojawiają.
Pierwsza sampajañña - sātthaka-sampajañña jest zaangażowana w to co
odpowiednie. Co byłoby teraz najbardziej odpowiednią rzeczą do zrobienia? Drugi
czynnik odpowiada za pożyteczność. Co byłoby najbardziej pożyteczne by móc
zastosować w tej chwili? Co mogłoby najlepiej zadziałać? Wszystko to jest dhammavicaya.
Dostrzegasz umysł w trakcie pracy, w teraźniejszości i potrafisz zobaczyć
pełną perspektywę; całe pole świadomości, jak umysł wkłada w to energię, jak
odnosi się do obiektów myślowych, etc. Umysł może spytać się „Co powinienem
teraz zrobić?” Gapienie się na coś w ciszy nie wystarcza. Dlatego nie używam
wyrażenia „czysta uważność”. Co to w ogóle znaczy?!
Dwie pierwsze sampajañña reprezentują prawdziwie racjonalną mądrość. To ta
mądrość, która działa w czasie, gdy medytujesz, która mówi co masz robić. Czy to
odpowiedni sposób by to zrobić? Jeśli zrobię to w ten sposób czy będzie to
pożyteczne? Takie refleksje mogą przyjść z pomocą, na przykład w zrozumieniu jak
wykorzystywanie energii wpływa na twoją medytację. To samo tyczy się życia
105