Sama świadomość nie wystarczy - Sayadaw U Tejaniya

SUT: Jeśli myślisz o momentach gdy dążyłeś i dokładałeś starań oraz o tych
chwilach gdy przestałeś się siłować, to czyż te chwile bez wysiłku nie przychodziły
właśnie wtedy, gdy nie spodziewałeś się ich i nie starałeś się by się pojawiły?
Jogin: Dokładnie tak!
SUT: To dlatego mogłeś czuć się tak niesamowicie – nie spodziewałeś się tego. Ale
gdy tylko pracujesz mając określony cel, gdy oczekujesz czegoś, zazwyczaj nie chce
to przyjść! Powinniśmy dostrzegać różnicę między osobistym wysiłkiem a
przejęciem inicjatywy przez Dhammę. Dopóki wytężamy siły, dopóki dążymy,
wierzymy, że to „my” jesteśmy tymi, którzy dokładają starań by otrzymać
rezultaty. Gdy Dhamma zaczyna kierować pracą, wtedy nie ma potrzeby, by gdzieś
podążać. To co istotne robi się samo z siebie.
Jeśli będziesz zaangażowany w osiąganie czegoś w medytacji, nie dostrzeżesz
tego co dzieje się w naturalny sposób. Gdy tylko odpuścisz sobie starania i zrobisz
krok w tył, będziesz mógł dostrzec, że proces świadomości obywa się całkowicie
naturalnie. To dlatego czasem zadaję pytanie joginom: „Czy zwracasz uwagę na to,
że potrafisz słyszeć, pomimo że nie natężasz słuchu? Czy zdajesz sobie sprawę, że
patrzenie odbywa się, mimo że nie starasz się na nic spojrzeć? Czy wiesz, że nie
zwracając na to uwagi twój umysł już wie o tym wszystkim?”
Chciałbym by jogini zrealizowali stopień, w którym proces poznania odbywa się
naturalnie, bez konieczności koncentracji czy skupiania się. Życzyłbym joginom,
zwłaszcza tym osobom, które praktykują już kilka lat aby dostrzegły i rozpoznały
taki proces. Zazwyczaj są zbyt zajęci myśleniem, że właśnie praktykują. Po latach
praktyki na pewno ich medytacja nabrała wystarczającego impetu, więc jedyne co
muszą zrobić to odpuścić sobie i zrobić krok w tył, by dostrzec ten naturalny
proces. Muszą zmienić tryb z działania w stan rozpoznawania.
Oczywiście nie jest możliwe tak po prostu się przełączyć, natychmiast zmieniając
swój paradygmat. Warto jest natomiast mieć tę informację w głowie, bo być może
od czasu do czasu nastąpi zamiana na ten nowy tryb. Tym sposobem powoli
zaczniesz rozumieć co się dokładnie dzieje i być może dasz radę puścić stary
wzorzec, którego się trzymasz. Tylko wtedy gdy nie działamy, możemy dostrzec
brak działania, brak osobowego „ja”. Dlatego rozpęd medytacyjny jest tak ważny.
Można wtedy dostrzec, że rzeczy dzieją się same z siebie, a wtedy łatwiej dostrzec,
że nie potrzeba w tym procesie niczyjego zaangażowania czy wsparcia. Nie ma
jednak najmniejszej potrzeby by to zrozumieć! Jeśli tylko będziesz kontynuował
praktykę, zrozumienie przyjdzie samo. Gdy pojmiesz, że proces ten dzieje się sam z
siebie, wtedy umysł zacznie postrzegać wszystko z tej nowej perspektywy.
~~~ ☸ ~~~
Jogin: Cały czas walczę z tym by puścić stare nawyki. Nauczono mnie działać,
45