Sama ÅwiadomoÅÄ nie wystarczy - Sayadaw U Tejaniya
Sama ÅwiadomoÅÄ nie wystarczy - Sayadaw U Tejaniya
Sama ÅwiadomoÅÄ nie wystarczy - Sayadaw U Tejaniya
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
cierpimy, dostawa<strong>nie</strong> tego, czego <strong>nie</strong> chcemy i <strong>nie</strong> dostawa<strong>nie</strong> tego, czego chcemy –<br />
wszystko to tradycyj<strong>nie</strong> podchodzi pod pierwszy poziom dukkha.<br />
Kolejna, wyższa grupa cierpienia nazwana jest viparināma-dukkha. To bardziej<br />
subtelna forma, trud<strong>nie</strong>jsza do dostrzeżenia. Każda przyjemność zmysłowa, bądź<br />
zachwyt w umyśle, po prawdzie jakikolwiek rodzaj szczęśliwości – jakkolwiek długa<br />
czy subtelna by to była emocja – prędzej czy póź<strong>nie</strong>j będzie musiała się skończyć.<br />
Robie<strong>nie</strong> czegoś bez przerwy, powtarza<strong>nie</strong> tej samej czynności, stara<strong>nie</strong> się<br />
osiągnięcia czegoś to także będzie należało do tej kategorii cierpienia. Możesz<br />
doświadczać mnóstwa samādhi, piti czy passaddhi za każdym razem gdy medytujesz,<br />
ale nawet i to <strong>nie</strong> trwa wiecz<strong>nie</strong>. Doświadcza<strong>nie</strong> takich stanów także jest zatem<br />
dukkha. Będzie to być może trudne do zrozumienia i zaakceptowania przez<br />
większość ludzi, ale szczęście to też dukkha.<br />
Trzecim i ostatnim poziomem dukkha jest saṅkhāra-dukkha. To najwyższe stadium<br />
zwane jest też cierpie<strong>nie</strong>m egzystencjalnym. Nāma-rūpa to cierpie<strong>nie</strong>, sam fakt<br />
ist<strong>nie</strong>nia to cierpie<strong>nie</strong>.<br />
Najważ<strong>nie</strong>jsze jest dostrzeże<strong>nie</strong> różnicy między doświadcza<strong>nie</strong>m dukkha a<br />
zrozumie<strong>nie</strong>m jej. Czy to będzie cierpie<strong>nie</strong> fizyczne czy umysłowe, czy subtelne czy<br />
też najbardziej oczywiste – zawsze pojawia się z pewną formą awersji. Zarówno<br />
dukkha-vedanā czy też domanassa pojawiają się jednocześ<strong>nie</strong> z dosa. Wszystkie te<br />
doświadczenia sprowadzą umysł w stronę <strong>nie</strong>zdrowych stanów, tworząc przez to<br />
jeszcze więcej cierpienia.<br />
Zrozumie<strong>nie</strong> dukkha <strong>nie</strong> oznacza cierpienia dla umysłu. To zrozumie<strong>nie</strong> to coś<br />
innego, po prawdzie jest to zdrowa właściwość umysłu, doświadcze<strong>nie</strong>, które<br />
potrafi wyzwolić i zmienić życie człowieka. Krok po kroku poznając dukkha<br />
doprowadzamy do momentu, w którym umysł puszcza i dzięki temu doznaje<br />
znacz<strong>nie</strong> więcej wolności. Zatem jeśli będzie więcej zrozumienia, powsta<strong>nie</strong> więcej<br />
dobroczynnych stanów mentalnych, co spowoduje, że umysł sta<strong>nie</strong> się sil<strong>nie</strong>jszy.<br />
Potrzebujemy <strong>nie</strong> tylko właściwych informacji, ale także właściwego myślenia,<br />
aby w taki sposób zdawać sobie sprawę z dukkha. Buddha powiedział pewnego razu,<br />
że to co trzyma nas w tym kołowrocie wcieleń to <strong>nie</strong>dostrzega<strong>nie</strong> i <strong>nie</strong>rozumie<strong>nie</strong><br />
dukkha. Jeśli cierpie<strong>nie</strong> <strong>nie</strong> będzie poznane, <strong>nie</strong>ustan<strong>nie</strong> będziemy śnić i mieć<br />
nadzieję, że przyjdą lepsze czasy i za każdym razem rozczarujemy się, osiągając<br />
postawiony sobie cel. Wiele osób marnuje tylko czas na próby siłowania się z<br />
dukkha, chcąc manipulować własnym światem. Walka z dukkha <strong>nie</strong> tylko spowoduje<br />
ogromne zmęcze<strong>nie</strong>, ale także stworzy jeszcze więcej cierpienia. Właściwe myśle<strong>nie</strong><br />
jest potwierdze<strong>nie</strong>m i akceptowa<strong>nie</strong>m dukkha. Widząc i przyjmując dukkha znaczy<br />
dostrzegać i odbierać rzeczy takimi jakie są. Taki stan umysłu może uwolnić sporej<br />
ilości pokłady energii, która może być użyta do praktyki.<br />
Gdy sta<strong>nie</strong>my się bardziej umiejętni w dostrzeganiu dukkha, będziemy też mogli<br />
zauważyć czy „tworzymy” nową dukkha. Mój nauczyciel zawsze mawiał, że jedy<strong>nie</strong><br />
gdy zrozumiemy dukkha, która powoduje proces stawania się (jāti-dukkha), dopiero<br />
wtedy umysł będzie mógł na prawdę podążyć w stronę Nibbāny. Wszystko co się<br />
pojawia jako byt jest dukkha – byt, który przemija także jest pełen dukkha. Z braku<br />
zrozumienia jāti-dukkha staramy się czegoś pozbyć lub prag<strong>nie</strong>my coś osiągnąć.<br />
115