Sama świadomość nie wystarczy - Sayadaw U Tejaniya

taka, którą kreujecie w sobie w stosunku do innej osoby. Jeśli tylko nie ma w was
dosa, wtedy mettā, muditā, karunā czy upekkhā będą jak najbardziej dostępne i
będziecie mogli wysyłać mettę jak tylko zechcecie i ile tylko chcecie. Mettā pojawia
się z adosa. Jest zatem znacznie ważniejsze, by zaakceptować, poddać obserwacji i
zrozumieć dosa, aniżeli praktykowanie zamiast tego metty. Staram się to podkreślać
za każdym razem, aby najsampierw zacząć od pracy z dosa, ponieważ w danym
momencie jest ona najbardziej rzeczywista.
Jogin: Czasem pracuję z mettą, gdy zaczynam cierpieć. Zdaję sobie sprawę, że nie
potrafię wtedy odczuć metty do innej osoby więc wzbudzam w sobie mettę do siebie,
tak by umysł stał się dzięki temu lepszy.
SUT: Tak, to jest właściwy sposób. Powinieneś zaczynać od siebie ponieważ tylko
w momencie, gdy ty sam będziesz odczuwał szczęście, będziesz mógł także wysyłać
mettę innym. Tym joginom, którzy chcą praktykować mettę mówię zawsze by byli
świadomi siebie podczas wykonywania tej medytacji. Gdy obserwujesz siebie
podczas mettā bhāvanā praktykujesz jednocześnie satipaṭṭhāna. Patrz na swój umysł,
gdy pracuje wysyłając mettę i sprawdzaj, czy ją faktycznie odczuwasz. Musisz
dowiedzieć się czy jest w tobie gniew, gdyż jest niezwykle trudno wysłać mettę jeśli
się na kogoś złościsz.
Jogin: Jeśli obecne jest właściwe podejście, czy to oznacza, że prawdziwa mettā
także będzie możliwa?
SUT: Tak, zgadza się. Będzie się tak działo zawsze, gdy pojawi się mądrość – a
właściwe podejście jest mądrością. Nieustannie podkreślam jak istotna jest mądrość
– jeśli jest obecna, wszystko staje się możliwe. Moja metoda polega na używaniu
najważniejszej rzeczy na samym początku. Nie zaczynam od dołu. Postępując
zgodnie ze stopniowym nauczaniem składającym się z sīla – samādhi – paññā
podstawą jest sīla, samādhi jest wyżej, a paññā jest najwyższa. Możesz próbować
utrzymywać swoją sīla, ale jeśli nie ma w tobie samādhi – nie dasz rady utrzymać
dyscypliny moralnej (sīla). Natomiast gdy będziesz miał stabilność umysłu
(samādhi), wtedy moralność nie jest trudna do praktykowania. Gdy posiadasz
mądrość (paññā), automatycznie pojawią się zarówno samādhi jak i sīla.
Są dwa rodzaje sīla. Z początku staramy się powściągnąć nasze zachowanie, by nie
robić rzeczy niewłaściwych. Drugi rodzaj sīla pojawia się, ponieważ umysł zdał sobie
z czegoś sprawę. Oznacza to, że wcześniejsze zdyscyplinowanie nie jest już
niezbędne, ponieważ nie ma już niemal żadnego pożądania do czynienia zła. Obie
niezdrowe cechy lobha i dosa zostały osłabione i wtedy taki rodzaj moralności
nazywa się cetasika sīla, czyli sīla „zawartości umysłowych”. Wraz z pojawieniem się
prawdziwej mądrości, w momencie oświecenia, sīla natychmiast staje się
kryształowo czysta i jednocześnie Szlachetna Ośmioraka Ścieżka jest w pełni
zrozumiana. W czasach Buddhy całkiem spora liczba osób miała w sobie całkiem
dobrze wykształconą właściwość mądrości. Z powodu tak potężnej mądrości jaką
110