MaquetaciÛn 1 - Crónicas de la Emigración

122 Mulleres da emigración
trasladada posteriormente ao cárcere de Devoto e desde alí a
Coordinación Federal. Despois de pasar un par de días sen
comer e sen durmir a "Galega" sabe que todo pode ser unha
trampa para facela "boleta". Carmen resístese e solicita poder
saír en liberdade pola mañá. É así como ao outro día Carmen
achégase ata a casa dunha amiga. Ese mesmo día entérase por
unha veciña de que a súa casa foi asaltada por dez homes armados
que destrozaron todo, sen deixar nada en pé. O obxectivo
era secuestrar a Carmen.
A "Galega" preséntase no Consulado para comunicarlle que
estaba en liberdade e que estaban intentando secuestrala. É así
como lle recomendan que saia de forma urxente da Arxentina.
Durante oito días, Carmen viviu no Consulado de España en
Bos Aires, ata que as autoridades diplomáticas sacárona por
Uruguai, de aí a Porto Alegre e logo a Río. Nesta cidade está
esperándoa o Cónsul de España, Carlos Abella e Ramallo,
galego como Carmen, quen a atendeu xunto á súa familia de
forma moi cariñosa e solidaria. Naquela cidade pasou algúns
días ata que se trasladou a Madrid para logo coller o tren que
a levaría ata a súa Galicia natal.
Carmen regresou á Arxentina coa democracia. Radicou en
Córdoba, onde participou activamente na "Asociación Nais de
Praza de Maio".
Nesta cidade, Carmen integrou a agrupación "Familiares de
Desaparecidos e Detidos por Razóns Políticas" e marchaba
xunto a eles tódolos xoves na praza San Martín para pedir xustiza
e loitar contra a impunidade.
Carmen morreu por un accidente de tránsito en Córdoba.
O 14 de marzo de 1998, as cinzas de Carmen foron botadas ao
Río da Prata, no último adeus que lle tributaron os seu familiares
e amigos a esta gran loitadora dos dereitos humanos.