MaquetaciÛn 1 - Crónicas de la Emigración

78 Mulleres da emigración
española no estranxeiro. Fundou e presidiu institucións sociais
como o Comité Femenino de Hixiene Popular.
En 1914 ó pouco de estallar a Primeira Guerra Mundial, Sofía
regresa a Polonia. Alí quedaban fillos e netos. A sanguenta
guerra desatada convirte a Polonia nunha gran fronte de batalla.
Sofía militante da causa do nacionalismo polaco ponse a
disposición da súa segunda patria. É así que se incorpora á cruz
vermella, a cal a destina a hospital de campaña da Estación do
ferrocarril Varsovia-Viena. Nesta etapa da guerra o avance alemán
era imparable, a capital corría o perigro de caer en mans
dos xermanos. Por aquel hospital chegaban miles de feridos e
moribundos, Sofía sacaba forzas do máis profundo do seu ser.
Había que deter ós alemáns para logo independizar Polonia. A
dor, o drama da guerra vivido de preto marcarana para sempre.
O periódico monárquico ABC coñecedor de que Sofía atopábase
en propio frente de batalla a nomea corresponsal de guerra. Sofía
Casanova convertíase desta forma na segunda muller española
corresponsal de guerra. (A primeira foi Carmen de Burgos na
guerra de Marrocos de 1909).
As apaixoantes crónicas da guerra conquerían clarexar o que
estaba sucedendo neste tremendo conflicto mundial. Os seus artigos
caracterizáronse pola súa clara toma de posición a favor dos
polacos, ensinando a distinguir ós lectores que o polaco e o ruso
Academia da poesía Española. Presidente Alfredo Vicenti. Ao seu lado esquerda, está Sofía Casanova.