MaquetaciÛn 1 - Crónicas de la Emigración

epresaliados, sen diferenzas ideolóxicas ou partidistas. No
Estado español desenvolveuse trala insurrección de
Asturias de 1934, para facer fronte á dura represión desatada
pola reacción e conseguir a liberación do gran
número de encarcerados que ocasionou. En 1934
durante o “Bienio Negro” Placeres foi detida baixo
acusación de posesión de armas, imputación esta
que non puido ser comprobada.
O 17 de xullo de 1936 prepárase para participar da
reunión que tiña en Madrid como representante de
Vigo, no Socorro Vermello Internacional. O tren saía
pola noite. Algunhas horas antes o seu fillo Víctor,
que gañara unha praza de funcionario na capital,
collía o tren de Madrid a Vigo, co fin de pasar uns días
na súa cidade e visitar á súa noiva. Na estación atópase
coa súa nai, coa que fala algúns minutos.
Cóntanse as últimas novas familiares, e falan do asasinato
de Calvo Sotelo. O asubío da locomotora que anunciaba
a partida do tren, fúndeos nel ultimo abrazo. De vagar, o tren
comeza a partida. Placeres, desde o portelo, dille que á súa
volta falarían máis distendidamente. O 18 de xullo o alzamento
militar sorprende a Placeres en Madrid, mentres que o seu
fillo aos poucos días estará baixo o dominio do fascismo.
En Vigo, os traballadores reciben a noticia do levantamento
con moita preocupación. Nos primeiros días existen varias
accións de resistencia contra os sublevados. En varios puntos
da cidade organízanse barricadas armadas, onde os veciños
partidarios da Fronte Popular resisten con armas rudimentarias.
Fraiz, xunto aos comunistas, eran partidarios de pedir
armas ás autoridades e de resistir militarmente, malia que a
maioría das autoridades socialistas consideraban que a situación
estaba controlada. Aqueles dirixentes equivocáronse e a
gran maioría deles foron fusilados. Fraiz non quería correr a
mesma sorte e foise para o monte, con centenares de persoas,
que vían a súa vida en perigo. Os falanxistas saíron na súa
procura e como non podían atrapalo detiveron ao seu fillo
Víctor como refén. Levárono ata o campo de concentración
que montaron no centro da cidade de Vigo, onde funcionaba
o club El Frontón, sobre a rúa María Berdiales. Alí amoreábanse
centenares de persoas que durmían no chan, unhas apegadas
ás outras. Cóntanos Manuel Lago, que estivo no
Frontón: “Recordo que comigo estaban detidos no Frontón o
famoso xornalista do Faro de Vigo Lustres Rivas e o fillo do
mestre Víctor Fraiz. Unha noite leváronnos ata o Arenal e
desde alí trasladáronnos ata o lazareto de San Simón. Desde
alí unha noite foron sacados da súa cela o fillo de Fraiz e
Rivas. Días despois fomos sabedores de que foron paseados
Mulleres da emigración
Víctor Fraiz.
91