MaquetaciÛn 1 - Crónicas de la Emigración

Elsa en Gondomar coa
súa familia, na foto a
segunda desde a
esquerda de pé.
206 Mulleres da emigración
A Banda Oriental tiña fama de ser un país moi democrático. E
este cualificativo tíñao ben gañado por ter unha serie de
gobernos sumamente liberais. Temos que lembrar que en 1905
cando na Arxentina expulsaban aos galegos anarquistas, era
Montevideo quen lles daba asilo.
Nos anos 60 comeza a perfilarse en América Latina unha etapa
agresiva do capitalismo, orientada polos EEUU, que intenta
profundar a dependencia destes países. Os consellos do FMI
para aqueles anos eran similares aos actuais: privatizacións,
desmantelamento do estado, etc. Mentres que no plano político
recomendaban que os exércitos nacionais se convertan nos
represores do seu propio pobo.
María Elsa vivía todos estes acontecementos -na súa etapa
estudiantil- con moita ilusión, ata o punto de que decide afiliarse
ao Partido Socialista, un partido con longa tradición de
esquerda e incluso de formación marxista.
Os mozos máis inquietos do socialismo uruguaio encabezados
por Sendic resolven proletarizarse e un grupo de militantes trasládanse
ao departamento de Artigas, onde existían condicións
para realizar un traballo político, cos cortadores de cana. Foi así
que Sendic coa apoio de Elsa e outros compañeiros organizan a
famosa marcha dos cortadores de cana cara a Montevideo.
Aquel movemento dos traballadores rurais marcou unha etapa
importante para o movemento revolucionario uruguaio.
“Cando eu tiña seis ou sete anos a miña nai e a miña tía decidiron
que a miña curmá e mais eu tiñamos que recibir clases de