MaquetaciÛn 1 - Crónicas de la Emigración

106 Mulleres da emigración
a dozura das mulleres galegas. Constanza advirte no seu interior
que o seu home lle é infiel, que o corazón de Pedro aniña
noutra muller, pero cala. Toda a corte cala un segredo que é
coñecido por todos. Pedro e Inés ámanse e nada poderá impedir
este amor. En Coimbra, os belos xardíns da Quinta das
Lágrimas foron testemuñas dos seus amores secretos: entre as
súas maxestosas árbores flúe un regato, bautizado na súa
memoria como a Fonte dos amores. Dende alí, don Pedro
enviaba mensaxes de amor á súa amada, enganchados en anacos
de madeira, que navegaban até o convento no que ela vivía.
A presión familiar obriga a Pedro a agochar a relación.
Portugal e Castela non podían entrar en novos enfrontamentos.
A guerra contra os musulmáns era o obxectivo fundamental
para ambos os reinos. Todo semellaba que seguiría o seu curso
natural até que Constanza falece no parto do seu fillo Fernando
en 1345. Despois da morte da princesa Constanza, Pedro I e
Inés de Castro comezaban un concubinato; deste amor nacerán
tres fillos naturais: Beatriz, Juan e Dinís, máis outro que
morreu, tras poucos meses de vida.
Os herdeiros por parte materna, en caso dun casamento oficial
e o posterior recoñecemento destes fillos, puñan en perigo á
coroa, xa que os Castro serían os herdeiros casteláns da coroa
portuguesa. Por outra banda, a influencia que exercían os
irmáns de Inés, Fernando e Álvaro de Castro sobre Pedro, será
outro elemento que determinará o tráxico desenlace. Afonso
IV, rei de Portugal, pon á consideración da Corte o asasinato de
Inés, conseguindo a aprobación da sanguinaria medida. Para
iso son destinados tres cabaleiros que serían os executores da
Inés Castro. Don Pedro.