MaquetaciÛn 1 - Crónicas de la Emigración

SOFÍA CASANOVA
Sofía Casanova naceu na rúa San Andrés de A Coruña, o 30 de
setembro de 1861. Durante moitos anos pensouse -ela incluída-
que o seu lugar de nacemento era Almeiras, incluso descoñecíase
a data exacta do nacemento. O certo é que nos últimos
anos, os historiadores poideron dar coa partida de nacemento,
que aclara algúns dos aspectos máis escuros da súa biografía.
A propia Sofía cóntanos algúns aspectos da súa vida: "Son do
sesenta e un, foron os meus pais don Vicente Pérez Eguia,
ourensán, e doña Rosa Casanova Estomper. Avós paternos, don
Vicente Pérez Losada, e materno Juan Bautista Casanova Plá
Cancela, da noble familia dos Plá Freire, os do romanceiro. O
meu pai amigo de Elduayen -e político poeta-, marchou a
América, non voltou, e educados os meus dous irmáns e máis
eu pola nosa nai e avós, pasamos até os meus trece anos en
Armendeira e A Coruña, onde na célebre escola de doña
Concha aprendín máis que hoxe ensínase nas modernas. Para
a nosa educación decidiron a nosa nai e avós instalarnos en
Madrid, e a nosa educación foi o esmerada de entón".
A desaparición do pai é un duro golpe emocional para Sofía.
Esta situación de abandono a leva a utilizar somente o apelido
materno, intentando esquecer para sempre a figura do seu pai.
Durante a súa permanencia en Madrid vive nun modesto e
reducido piso. Ós poucos anos falecen os seus avós maternos
os que a introduciran no máis selecto da vila madrileña. A
xove Sofía era apadriñada polo Conde de Andino -Patricio
Aguirre de Tejada-, coruñés de familia ferrolán, estreito colaborador
de Alfonso XII, quen a presentou nos salóns do
Marqués de Valmar, Campoamor e Núñez de Arce, en onde se
forma literariamente. Nestos anos comenza a súa laboura poética,
o seu talento e a súa forza declamativa son o motivo polo
cal o Rei a invita a recitar na súa corte, costeándolle a publicación
do seu primeiro libro titulado "Poesías". Sofía cos seus
Mulleres da emigración
73