MaquetaciÛn 1 - Crónicas de la Emigración

LIBERTAD LAMARQUE
Josefa Nieto González naceu en 1827 en Santa María de Gonzar,
concello de O Pino, e de Ventura Bouza Fernández. Deste
matrimonio nacerá a súa única filla, Josefa Bouza Nieto. Naquel
pobo preto do camiño de Santiago, a familia traballaba a terra.
A vida na aldea por aqueles anos era moi dura. Traballábase de
sol a sol, para alimentarse tan só e de mala maneira.
O matrimonio coa súa filla deciden trasladarse a vivir a
Santiago de Compostela, establecéndose na Rúa Traviesa Nº
20. Cando aínda Josefa era unha moza, morre seu pai. Despois
duns anos, a súa nai casa con Manuel Montero Adrán.
Josefa, ao chegar a Compostela, comezou os seus estudos, e
aos 15 anos coñeceu a Pedro Quintela, co que casou de inmediato.
O matrimonio tivo dous fillos, de nome Eduviges e
Gonzalo. Anos despois viaxaron todos cara a Arxentina, fixando
residencia en Rosario, onde naceron outros cinco fillos:
Elena, Pepita, Amelia, Pedro e Aurora.
Rosario era por aqueles anos unha cidade moi vinculada ao seu
porto. Alí habían xermolado as ideas libertarias e socialistas
traídas polos inmigrantes. Don Pedro, como lle dicían os seus
veciños, tivo que traballar duro coa axuda de Josefa para
poderlle dar unha vida digna á súa numerosa familia. Tras unha
breve enfermidade Pedro Quintela morreu, deixando viúva a
dona Pepa cos seus sete fillos. Logo de grandes penurias Josefa
Bouzá logrou reface-lo seu fogar. Coñece a Gaudencio
Lamarque, nacido en Uruguai e fillo de franceses, que recalara
en Rosario. Gaudencio era un home de pensamento anarquista,
expresaba as súas ideas a través de pequenas obras teatrais
que representaban obreiros sindicalizados.
Casaron e axiña naceu unha nena, á que puxeron o nome de
Libertad. Esta nena morreu catro anos despois, o mesmo ca
un varón, ao que puxeran o nome de Lirio. Un terceiro fillo
naceu morto.
Mulleres da emigración
177