MaquetaciÛn 1 - Crónicas de la Emigración

valiosas xollas que adornaban a súa escultural figura,
incluso os críticos máis esixentes e implacables se rendiron.
O feroz Bonafoux que chegou a coñecela entón, chamoulle
"a muller española máis grande que vive no
estranxeiro". Jules Blois dixo de Carolina: "Ela desplegou
unha gracia fatal, unha calor, unha beleza sensual e magnífica,
unha violencia, unha insolencia que constitúen os
dons formidables que Merimée e Bizet, Meilhac e
Harlevy esixen da súa célebre feroína Carmen".
Carolina Otero ou a "Bella Otero" como se lle chamaba na
súa época se convirtiu na muller sexsimbol de "La Belle
Epoque" parisina. Corría o 1900, en París se realizaba a
Exposición Universal. Estallaba a guerra ruso-xaponesa.
Freud publica o seu famoso libro "El análisis de los sueños".
Isadora Duncan renovaba a danza. É o momento da
"Época Azul" de Picasso. En Rusia se sublevan os mariñeiros
do Potenkin e Lenin comenza a organizar a revolución
proletaria. En España Pablo Iglesias se enfrenta no
Parlamento á España oficial. Valle Inclán
publica "Alma española". En A Coruña
se homenaxea a Curros Enríquez e
Murguía preside a "Cueva Céltica", dándose
os primeiros pasos do nacionalismo
galego. Mentras en Bos Aires o Tango se
adueñara dos arrabales e triunfaba o caricaturista
galego Xosé María Cao, coa súa
Revista "Caras y Caretas". Mentras todo
isto sucedía no mundo, Carolina Otero
triunfaba en todos os escenarios do
espectáculo e do amor. Até as formas dos
automóviles de entón, tratan de imitar os
grandes sombreiros de Carolina. A Bella
Otero mentras tannto, xoga fortunas no
Casino de Montecarlo, é a máis Raíña
entre as Raíñas de París. Posúe unha
enorme riqueza en xollas, as súas diademas,
pulseras e pendientes de perlas,
esmeraldas, rubíes e zafiros, adornan o
seu corpo. Chegou a ser da súa propiedade,
o collar da ex emperatriz Eugenia, o
da emperatriz de Austria e o de diamantes
de María Antonieta. A súa fortuna
naqueles anos estaba calculada en
16.000.000 de dólares.
A paixón dos homes por ela, foi irresistible.
Según conta nas súas memorias, que
estando de xira por Rusia, ten que escapar
Cartel de Carolina en París.
Mulleres da emigración
245