MaquetaciÛn 1 - Crónicas de la Emigración

Casualidades da vida era o Teatro do Pobo e actuaba Josefa
Goldar. Lonxe estaba de saber a súa orixe galega. O teatro era
pequeno, recordo que estaba nun soto, sobre a rúa Diagonal
Norte, a poucos metros do Obelisco de Bos Aires.
Josefa xunto a un pequeno elenco interpretaban obras de teatro
independente. O teatro funcionaba as fins de semana e os prezos
eran moi accesíbeis. Lembro que os estudantes e os xubilados
tiñan unha tarifa case simbólica. Logo cando remataba a
obra, e se o público se animaba, había un debate.
Anos despois tras a morte de Leónidas Barletta acaecida o 15
de marzo de 1975, Josefa quedou á fronte do xornal como
directora. A situación politica da Arxentina daqueles anos eran
ben difícil. O goberno de Isabel Perón perseguía as publicación
de esquerdas, mentres a “Tres A” (Alianza Anticomunista
Arxentina) creada polo propio goberno, puña bombas e ameazaba
os xornalistas. Daquela, eu estaba facendo as miñas primeiras
experiencias xornalísticas e o compañeiro que facía de
secretario de redacción, ofreceume sumarme a este emblemático
periódico. Así foi como escribín un par de artigos, ata que
Josefa Goldar e Celia
Eresky, nunha escena de
“Almas muertas” de
Nicolás Gogol.
Mulleres da emigración
169