MaquetaciÛn 1 - Crónicas de la Emigración

Con Salvador Dalí e
Ernestina Champourcin
(1925) Fundación García.
192 Mulleres da emigración
deportes e cine de principios de século. A exposición
foi todo un acontecemento cultural en Madrid,
e tamén punto de partida para que Maruxa fora xulgada
pola súa obra e non pola súa condición feminina.
Ortega introdúcea no seu selecto círculo.
Convírtese así nunha das protagonistas de España.
En 1932 obtén unha pensión da Xunta de
Ampliación de Estudos para ir a París, onde coñece
a René Magritte, Max Ernst, Joan Miró e
Giorgio de Chirico, e participa en tertulias con
André Bretón e Paul Éluard. Alí comeza a súa etapa
surrealista. A súa pintura cambiou radicalmente e
alcanzou a maestría, tanto que o mesmo Bretón lle
mercou en 1932 o cadro titulado Espantapájaros,
obra poboada de espectros que hoxe é considerada
unha das grandes obras do surrealismo.
Regresou a Madrid e participou activamente na
Sociedade de Artistas Ibéricos. Daquela adquirira
xa tal notoriedade que o goberno francés mercou
un dos seus cadros para expoñelo no Museo
Nacional de Arte Moderno.
En 1933, Maruxa Mallo, comprometida coa República, adicouse
a ensinar debuxo e cerámica no madrileño Instituto de
Arévalo. Un ano máis tarde estudou matemáticas e xeometría
a fin de aplicalos na súa obra, principalmente na cerámica.
En Madrid frecuenta algunhas das tertulias máis concorridas
daqueles tempos: Zahara, Granja del Henar. Aqueles cafés eran
frecuentados por intelectuais galegos que residían na capital: os
irmáns Dieste, Laxeiro, Federico Ribas, Ramón Suárez Picallo,
Eugenio Granell, Enrique Fernández Sendón "Fersen", Lorenzo
Varela, Cándido Fernández Mazas, Castelao e o dirixente sindical
e periodista Alberto Fernández Mezquita. Por aqueles anos,
Mezquita era un mozo ourensán de forte sentimento galeguista,
aínda que estaba vinculado á corrente Esquerda Comunista, que
posteriormente se converte no POUM. Maruxa e Alberto namóranse
e comeza unha apaixoada relación.
O seu vínculo coa intelectualidade galega lévaa a participar
como docente nas Misións Pedagóxicas, que a fan percorre-la
súa Galicia natal.
Por aqueles anos, Mezquita e Maruxa Mallo manteñen unha
estreita relación con Rómulo Gallegos, quen tódolos anos
veraneaba en Bueu. A praia de Beluso converteuse no lugar de
encontro dos exiliados venezolanos e intelectuais galegos
amantes daquelas paraxes encantadas. Entre os asiduos visitantes
venezolanos estaban o poeta Gonzalo Barrios, Nelsón