MaquetaciÛn 1 - Crónicas de la Emigración

Nai de Libertad.
Libertad aos 5 anos.
Libertad sentada no chan, no centro da imaxe
178 Mulleres da emigración
A pesar das pérdidas dos seus últimos fillos, a parella fixo
o último intento, esta vez con máis sorte.
O 24 de novembro de 1908 naceu Libertad. Seus pais volveron
repeti-lo nome da súa irmá falecida, nome moi
común nas familias anarquistas. Por aqueles anos, a familia
vivía na rúa Ituzaingó, entre Presidente Roca e España.
Logo viviron en Montevideo unha longa tempada.
Os estudos primarios realizounos no Colexio "Juana
Blanco", na rúa Bos Aires da cidade de Rosario.
Tiña só 7 anos cando fixo a súa primeria presentación en
escena, nunha peza teatral de Rodolfo González Pacheco.
Ninguén da familia cantaba profesionalmente, pero a música
era compañeira habitual no fogar; a nai entonaba coplas
e morriñentas cancións galegas, pasodobles e habaneiras.
No comedor, encol da mesa, o fonógrafo da RCA Víctor
recorría a discoteca familiar, desde "Matinata" por Caruso
a guajiras, valses e tangos. Xuntos Elena, Amelia, Pepita
e Pedro, aos que se unía a voceciña infantil de Libertad,
organizaban verdadeiros coros entoando cancións,
seguindo a dona Pepa e coa dirección de Gaudencio.
O que alimentaba tamén ese entusiasmo colectivo eran as
publicacións da época: "A alma que canta" e despois
"Canta claro". Libertad trataba sempre de se-la primeira en
apoderarse das revistas e, cunha memoria prodixiosa,
aprendía as súas letras.