MaquetaciÛn 1 - Crónicas de la Emigración

Mecha Ortiz e Tito Lusiardo.
236 Mulleres da emigración
Consagrouse nas décadas do 40 e 50, onde foi considerada a
Greta Garbo arxentina.
Destacou nos escenarios en obras como La señora Ana luce sus
medallas, Un tranvía llamado Deseo, La cama, La esposa constante,
etc. E traballou na televisión desde finais dos 50 en ciclos
como Estrellita, esa pobre campesina, Rolando Rivas, taxista,
Invitación a Jamaica, Aventura 77, Navidad en el año 2000, etc.
En 1976 participou xunto a outros grandes, como Arturo
García Buhr, Mario Soffici e Narciso Ibáñez Menta en Los
muchachos de antes no usaban arsénico. Das súas últimas aparicións
no cine cómpre destacar Boquitas pintadas e Piedra
libre. En 1976 realizou a súa última intervención cinematográfica
en Piedra libre, de Leopoldo Torre Nilsson. Despois participou
en varios ciclos televisivos. Publicou as súas memorias
co título de Mecha Ortiz por Mecha Ortiz.
Tristemente, falece dunha hemiplexía aos 86 anos, o 20 de
outubro de 1987 en Bos Aires.