MaquetaciÛn 1 - Crónicas de la Emigración

Ao chegar ao porto de Bos Aires, estábanlles agardando
un grupo de intelectuais galegos que chegaran
antes á Arxentina. Luis Seoane sería o encargado
de lle facilitar a súa rápida integración á vida intelectual
deste país. Os primeiros anos deste matrimonio
non serán nada doados. O recordo da filla
falecida e as dificultades de comezar unha nova
vida van afastando a este matrimonio, ata que
deciden separarse. Amparo viviu neste país ata o ano
1955, adicándose de cheo ao teatro e á actividade intelectual.
Segundo conta Luis Seoane:
Publicou moitos artigos e ensaios encol de
problemas do teatro e de Galicia. Fixo numerosas
traducións ó castelan de obras de
Diderot, Flaubert, Romain Rolland, etc.
Mentres, Arturo será un dos editores máis
importantes de poesía. Xunto con Seoane,
fundaron un sinfín de editoriais e revistas. O
Instituto de Arte Moderno, que era unha agrupación teatral de
Bos Aires, puxo en escena varias obras de Amparo. Entre os
éxitos máis distinguidos estivo a estrea da obra Amada y Tú.
Esta comedia dramática consta de tres actos que se desenvolven
nun clima neboento e poético, nunha vella casona onde
tres homes novos namóranse da pantasma dunha adolescente.
A obra foi dirixida polo director Marcelo Lavalle e contou
cuns actores que anos despois se convertirían en primeiras
estrelas da escena arxentina. A actriz principal da obra era a
famosa actriz Norma Aleandro, de gran éxito internacional.
Acompañábana o coñecido actor Emilio Alfaro, o actor vigués
Ignacio Quirós e Eduardo Balza. Outra das obras estreada por
Amparo, con gran éxito, foi El balcón de los Lester.
Amparo Alvajar casou posteriormente cun avogado arxentino
que gozaba dunha boa situación económica, co que se trasladou
a México. Anos despois volve separarse, trasladándose a traballar
a Nova York como tradutora da ONU. Dos Estados Unidos
trasladouse a París, onde traballou como tradutora do Correo da
UNESCO. Amparo mantivo en París unha estreita amizade con
outra gran muller galega e coruñesa como ela, María Casares.
Ambas mulleres tiñas un amor especial polo teatro e ambas
sufriran a persecución, por ser fillas de destacados republicanos.
En Xenebra, en 1961, foi directora do equipo de tradución da
O.I.T. A súa especialidade era a tradución do inglés ao español:
En Xenebra -sinala Seoane- foi unha das fundadoras do Grupo
Artístico Hispanoamericano e dirixiu a estrea das obras de
Moratín, Lope de Vega e Buero Vallejo.
Caricatura de Amparo
Alvajar, por Seoane.
Mulleres da emigración
21