14.05.2013 Views

MaquetaciÛn 1 - Crónicas de la Emigración

MaquetaciÛn 1 - Crónicas de la Emigración

MaquetaciÛn 1 - Crónicas de la Emigración

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

CAROLINA OTERO IGLESIAS<br />

O 4 <strong>de</strong> novembro <strong>de</strong> 1868 nacía en Ponte <strong>de</strong> Valga,<br />

Pontevedra, unha nena a quen a súa nai lle poría <strong>de</strong> nome<br />

Agustina Carolina Otero Iglesias. A recén nada Carolina, que<br />

levaría os dous apelidos da súa nai, xa que o seu pai non a recoñecería,<br />

sería anos <strong>de</strong>spois a muller máis famosaa do mundo,<br />

pasándose a chamar artísticamente Carolina Otero e os seus<br />

admiradores lle dirán "A Bel<strong>la</strong> Otero".<br />

Carolina tiña nado nunha al<strong>de</strong>a chamada Ponte <strong>de</strong> Valga. A súa<br />

infancia será moi dura e triste po<strong>la</strong> pobreza daqueles anos, a<br />

pesar <strong>de</strong>lo, Carolina tiña unha alegría interior moi gran<strong>de</strong> e unha<br />

vocación artística innata. Os que a coñeceron na súa al<strong>de</strong>a, contan<br />

que cada vez que pasaba algún titiriteiro errante, e<strong>la</strong> intentaba<br />

imitar o seu espectáculo. En Valga a chamaban "A<br />

Cor<strong>de</strong>irana" mote este, que a Carolina a puña furiosa. Carolina<br />

por aqueles anos, era unha nena, que se foi criando como pudo.<br />

A fal<strong>la</strong> <strong>de</strong> pai e o seu carácter forte, a levaría a enfrentarse con<br />

todo aquel que se metera con e<strong>la</strong>. Algunhas <strong>de</strong>sas veces, respostaba<br />

con gritos e escándalos. Des<strong>de</strong> nena, Carolina foi levada a<br />

un colexio, no que actuaba máis <strong>de</strong> criada, que <strong>de</strong> alumna.<br />

Parece ser, que o carácter incorrexible <strong>de</strong> Carolina, fai que<br />

unha <strong>de</strong>stacada persoalida<strong>de</strong> compostelán "moi preocupada <strong>de</strong><br />

ve<strong>la</strong>r po<strong>la</strong> pulcritu<strong>de</strong> e pureza das costumes" quiso que se fixera<br />

cargo <strong>de</strong><strong>la</strong>, unha mestra <strong>de</strong> Cesures. Intento este, que non<br />

chegou a prosperar. Carolina por aqueles tempos tiña 14 anos<br />

e xa se había enamorado, dun rapaz chamado Paco, o cal non<br />

tiña <strong>de</strong>masiada boa fama na al<strong>de</strong>a.<br />

Unha noite, coa complicida<strong>de</strong> dunha compañeira <strong>de</strong> colexio,<br />

conquire escaparse para xuntarse con Paco e ir a bai<strong>la</strong>r.<br />

Durante esa noite, Carolina se sentía feliz e ceibe, bailou apaisoadamente,<br />

como se tivera a necesida<strong>de</strong> <strong>de</strong> expresar todo o<br />

que levaba gardando <strong>de</strong>ntro durante tanto tempo. Conta a historia,<br />

que gustou tanto o seu baile, que o dono da sa<strong>la</strong>, regaloulle<br />

duas pesetas e lle propuso un contrato.<br />

Mulleres da emigración<br />

243

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!