MaquetaciÛn 1 - Crónicas de la Emigración
MaquetaciÛn 1 - Crónicas de la Emigración
MaquetaciÛn 1 - Crónicas de la Emigración
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
CAROLINA OTERO IGLESIAS<br />
O 4 <strong>de</strong> novembro <strong>de</strong> 1868 nacía en Ponte <strong>de</strong> Valga,<br />
Pontevedra, unha nena a quen a súa nai lle poría <strong>de</strong> nome<br />
Agustina Carolina Otero Iglesias. A recén nada Carolina, que<br />
levaría os dous apelidos da súa nai, xa que o seu pai non a recoñecería,<br />
sería anos <strong>de</strong>spois a muller máis famosaa do mundo,<br />
pasándose a chamar artísticamente Carolina Otero e os seus<br />
admiradores lle dirán "A Bel<strong>la</strong> Otero".<br />
Carolina tiña nado nunha al<strong>de</strong>a chamada Ponte <strong>de</strong> Valga. A súa<br />
infancia será moi dura e triste po<strong>la</strong> pobreza daqueles anos, a<br />
pesar <strong>de</strong>lo, Carolina tiña unha alegría interior moi gran<strong>de</strong> e unha<br />
vocación artística innata. Os que a coñeceron na súa al<strong>de</strong>a, contan<br />
que cada vez que pasaba algún titiriteiro errante, e<strong>la</strong> intentaba<br />
imitar o seu espectáculo. En Valga a chamaban "A<br />
Cor<strong>de</strong>irana" mote este, que a Carolina a puña furiosa. Carolina<br />
por aqueles anos, era unha nena, que se foi criando como pudo.<br />
A fal<strong>la</strong> <strong>de</strong> pai e o seu carácter forte, a levaría a enfrentarse con<br />
todo aquel que se metera con e<strong>la</strong>. Algunhas <strong>de</strong>sas veces, respostaba<br />
con gritos e escándalos. Des<strong>de</strong> nena, Carolina foi levada a<br />
un colexio, no que actuaba máis <strong>de</strong> criada, que <strong>de</strong> alumna.<br />
Parece ser, que o carácter incorrexible <strong>de</strong> Carolina, fai que<br />
unha <strong>de</strong>stacada persoalida<strong>de</strong> compostelán "moi preocupada <strong>de</strong><br />
ve<strong>la</strong>r po<strong>la</strong> pulcritu<strong>de</strong> e pureza das costumes" quiso que se fixera<br />
cargo <strong>de</strong><strong>la</strong>, unha mestra <strong>de</strong> Cesures. Intento este, que non<br />
chegou a prosperar. Carolina por aqueles tempos tiña 14 anos<br />
e xa se había enamorado, dun rapaz chamado Paco, o cal non<br />
tiña <strong>de</strong>masiada boa fama na al<strong>de</strong>a.<br />
Unha noite, coa complicida<strong>de</strong> dunha compañeira <strong>de</strong> colexio,<br />
conquire escaparse para xuntarse con Paco e ir a bai<strong>la</strong>r.<br />
Durante esa noite, Carolina se sentía feliz e ceibe, bailou apaisoadamente,<br />
como se tivera a necesida<strong>de</strong> <strong>de</strong> expresar todo o<br />
que levaba gardando <strong>de</strong>ntro durante tanto tempo. Conta a historia,<br />
que gustou tanto o seu baile, que o dono da sa<strong>la</strong>, regaloulle<br />
duas pesetas e lle propuso un contrato.<br />
Mulleres da emigración<br />
243