De AWBZ internationaal bekeken - Rvz

geen deel uitmaken van dit systeem. Deze instituten bieden zorg
aan verslaafden en mensen met psychosomatische klachten.
3.3 Inkomens- en vermogenstoets
In geen van de onderzochte landen wordt een inkomens- of vermogenstoets
gedaan voor langdurige zorg die onderdeel is van het zorgsysteem.
Wel verschilt per land het aantal voorzieningen dat is ondergebracht in
het zorgsysteem dan wel het ondersteuningssysteem. Voor Portugal is
niet bekend of een inkomens- of vermogenstoets wordt gedaan.
Het Verenigd Koninkrijk kent een lange traditie waarbij gezondheidszorg
door de NHS en ondersteuning door gemeenten wordt aangeboden.
Ondersteuning door gemeenten is altijd onderhevig aan een inkomensen
vermogenstoets geweest. Dit onderscheid is in de praktijk echter niet
altijd even scherp geweest omdat gemeenten bijvoorbeeld geen eigen
betalingen vroegen voor residentiële zorg (Robinson, R. Dixon, 1999).
In 1993 kwam daar met de NHS and Community care act verandering
in doordat iedereen die ondersteuning nodig had door de gemeente aan
een indicatiestelling werd onderworpen. Daarbij werd ook het inkomen
betrokken in het geval van extramurale ondersteuning en tevens het
vermogen in het geval van residentiële ondersteuning. Boven een
vermogen van € 30.000 komt men niet in aanmerking voor vergoeding
van institutionele ondersteuning en daar beneden betaalt men een
inkomensafhankelijke eigen bijdrage. Vanaf 2002 betaalt de NHS de
kosten van verpleging in een verpleeghuis (OECD, 2005).
In Spanje variëren de grenzen die aan het inkomen en vermogen worden
gesteld per regio. Ook de beschikbare voorzieningen voor ondersteuning
verschillen per regio. Voor residentiële ondersteuning betalen bewoners,
los van de inkomens en vermogenstoets, 75% van de pensionkosten en
daarnaast nog een inkomensafhankelijke bijdrage (OECD, 2005).
In Duitsland bestaat geen inkomens- en vermogenstoets voor langdurige
zorg. Wel is het zo dat de kosten van langdurige zorg uit hoofde van de
sociale verzekering niet volledig worden vergoed. Mensen moeten deze
met eigen bijdragen aanvullen. Zijn de eigen middelen uitgeput, dan
kan men aanspraak maken op de sociale zekerheid. Voor de toegang tot
de sociale zekerheid geldt echter wel een inkomens- en vermogenstoets.
Zweden, Duitsland en Nederland verschillen van het Verenigd
Konijkrijk en Spanje in de zin dat zij geen inkomens- en vermogenstoetsen
hanteren voor langdurige zorg en ondersteuning (OECD,
2005; Den Exter, 2004 en Hjortsberg, 2001).
RVZ
Langdurige zorg: Nederland vergeleken met andere EU-landen 157