De AWBZ internationaal bekeken - Rvz

En over thuiszorg zegt de OECD:
“... objective evidence on the quality of home care is in many countries
even more limited than in the case of nursing home care”.
De OECD komt tot de conclusie dat over de kwaliteit van zorg (input,
proces, output/outcome) bijna niets beschikbaar is. Een uitspraak over
efficiëntie is daarmee (voorlopig) onmogelijk.
Toegankelijkheid
Toegankelijkheid heeft veel te maken met het systeem waarin de
langdurige zorg is geïntegreerd. Is de langdurige zorg onderdeel van
het sociale systeem, het zorgsysteem, van allebei of van geen van beide
(en een apart systeem, zoals de AWBZ)? In een zorgsysteem gelden
andere toegangsregels dan in een sociaal systeem.
In het Verenigd Koninkrijk en Spanje hanteert men een inkomens-
en vermogenstoets voor de langdurige zorg en in Zweden, Duitsland en
Nederland niet. In Spanje komt daar voor de residentiële zorg een inkomensafhankelijke
eigen bijdrage bij evenals in het Verenigd Koninkrijk
voor alle zorg en ondersteuning die niet door de NHS wordt betaald.
In Spanje betaalt men daarnaast 75% van de pensionkosten uit eigen
middelen. In Nederland en Zweden moeten eigen bijdragen voor de
langdurige zorg worden betaald, maar is er geen sprake van een
inkomens- en vermogenstoets.
Op basis van het bovenstaande zou men kunnen zeggen dat de (financiële)
toegankelijkheid in Spanje en het Verenigd Koninkrijk het minste
is. Daar combineert men een inkomens- en vermogenstoets met eigen
betalingen. Voor mensen die boven de inkomens- en vermogenstoets
uitkomen is het collectieve systeem niet toegankelijk. De mensen die
vanwege weinig inkomen en vermogen wel toegang hebben moeten
eigen betalingen doen.
Dit komt overeen met de eerder gemaakte analyse van de zorgsystemen.
In het Verenigd Koninkrijk, Spanje en Portugal is langdurige zorg alleen
gericht op de armen. Het publieke systeem is per definitie niet toegankelijk
voor degenen die boven de inkomens- en vermogenstoets uitkomen.
Dat wil natuurlijk niet zeggen dat de laatste groep slechter af is.
Het succes van een systeem zou men kunnen afmeten aan de groep die
net buiten de boot (indicatiecriteria en inkomens- en vermogenstoets)
valt of eigen bijdragen moet betalen die de eigen draagkracht te boven
gaan. Internationaal vergelijkbare gegevens daarover zijn echter schaars.
In een rond 2000 gehouden enquête in Spanje bleken 10% van de
ouderen met gemiddelde beperkingen en 14% van de ouderen met
ernstige beperkingen geen hulp te krijgen. Ook geen informele zorg.
Omdat dit cijfer erg hoog is, wordt het als niet erg betrouwbaar gezien.
RVZ
Langdurige zorg: Nederland vergeleken met andere EU-landen 185