De AWBZ internationaal bekeken - Rvz

af is. Het succes van een systeem zou men kunnen afmeten aan de
groep die net buiten de boot (indicatiecriteria en inkomens- en
vermogenstoets) valt of eigen bijdragen moet doen die de eigen
draagkracht te boven gaan (impoverishment).
Voor een systeem met universele toegang zijn dat volgens de WHO 1.)
de groep met gemiddelde beperkingen en lage inkomens en 2.) de groep
met flinke beperkingen en weinig mogelijkheden van informele zorg.
De eerste groep valt buiten de indicatiecriteria en de tweede groep heeft
meer zorg nodig dan die welke geboden wordt. Voor een systeem dat
alleen gericht is op de armen gaat het vooral om de groep die een
gemiddeld inkomen heeft maar wel met beperkingen kampt. Deze
heeft namelijk geen aanspraak op de publiek gefinancierde zorg door
de inkomens- en vermogenstoets, maar heeft te weinig financiële
middelen om zelf zorg en ondersteuning in te kopen.
Er zijn aanwijzingen dat deze laatste groep vooral in Spanje vrij
omvangrijk is:
“This is leading to middle-class families to lack formal care as they
do not qualify for public assistance, but often cannot afford private
services either. In fact, there is evidence that only very high-income
families contract private services” (Casado and Lopez, 2001.
In: Comas-Herrera, 2003).
In een rond 2000 gehouden enquête in Spanje bleek 10% van de
ouderen met gemiddelde beperkingen en 14% van de ouderen met
ernstige beperkingen geen hulp te krijgen. Ook geen informele zorg.
Omdat dit cijfer erg hoog is wordt het als niet erg betrouwbaar gezien.
In het Verenigd Koninkrijk (en Italië) ligt het cijfer op ongeveer 3%.
Momenteel is men in het kader van de OMC on health and longterm
care in de indicatoren sub groep bezig met het ontwikkelen van
indicatoren voor toegankelijkheid. Op dit moment zijn er nog niet
zoveel indicatoren die onderling vergelijkbaar zijn. Het onderzoek
‘Statistics on Income and Living Conditions’ (vroeger ‘European
Community Household Panel (ECHP)’) moet belangrijke internationaal
vergelijkbare informatie gaan opleveren over niet-vervulde behoeften.
Tot nu toe is er - naast data die beschikbaar komt in diverse nationale
onderzoeken - geen internationale dataset op basis waarvan uitspraken
over de toegankelijkheid van de langdurige zorg kunnen worden gedaan.
De OECD beschikt wel over een dataset voor wat betreft ‘health care
coverage’, maar splitst dit niet uit naar langdurige zorg.
RVZ
De AWBZ internationaal bekeken: langdurige zorg in het buitenland 178