De AWBZ internationaal bekeken - Rvz

leven? De recent geopperde maatstaven voor verpleging gaan uit van
‘kwaliteit van leven’? Als we dit doel kiezen voor de AWBZ, dan kiezen
we voor een doel dat zelfs na 15 jaar in Nederland nog niet is
geoperationaliseerd, laat staan internationaal.
Ten tweede kan men voor veel indicatoren betwijfelen of het doel
nu wordt getroffen door de inspanningen in de AWBZ-sector of
door inspanningen in andere sectoren (bijvoorbeeld ziekenhuizen).
Daarom zijn beschikbare indicatoren als de levensverwachting op
65- en 80-jarige leeftijd en de disability free live expectancy op
65-jarige leeftijd in dit onderzoek niet opgenomen.
Ten derde volgt uit het onderzoek naar indicatoren dat deze in
Nederland slechts beperkt beschikbaar zijn en dat, als ze in Nederland
beschikbaar zijn, ze in het buitenland niet beschikbaar zijn (of andersom).
Uit het eerder RVZ-advies De Staat van het Stelsel bleek verder
dat er meer indicatoren voor de cure dan voor de care beschikbaar zijn.
Conclusie van de speurtocht naar indicatoren is dat op dit moment alleen
redelijk goede internationale gegevens beschikbaar zijn voor de effectiviteit
van de geestelijke gezondheidszorg. Deze gegevens komen uit de Health
for all database van de WHO. Nederland scoort in deze statistiek wat het
aantal zelfmoorden en zelfmutulaties betreft hoger dan Spanje en het
Verenigd Koninkrijk, maar lager dan Duitsland, Portugal en Zweden.
Wat het aantal psychische stoornissen en stoornissen van het zenuwstelsel
betreft scoort Nederland relatief het slechtst. Nederland heeft per 100.000
inwoners het meeste aantal psychische stoornissen en stoornissen van het
zenuwstelsel. In andere landen liggen de percentages lager.
Efficiëntie
De definitie van efficiëntie legt een relatie tussen kwaliteit en kosten.
De uitgaven zijn redelijk in beeld te brengen, hoewel er nog een hoop
aan verbeterd kan worden. Bepaalde kosten blijven verborgen, zoals de
economische kosten van de inzet van vrijwilligers en mantelzorg.
Parameters hiervoor zijn in internationale datasets grotendeels afwezig.
De OECD besteedt in haar recent verschenen rapport een apart
hoofdstuk aan kwaliteit in de langdurige zorg. Zij concludeert voor
verpleeghuizen dat:
“They do not as yet provide quality indicators that could be compared
across countries. In spite of the “upward trend” of quality standards (...)
in most cases the use of outcome measurement for quality monitoring
is still in its infancy. And even where national standard instruments
have been developed, these tend to differ between countries.”
RVZ
De AWBZ internationaal bekeken: langdurige zorg in het buitenland 184