De Weg van Kabbalah - Kabbalah.info

Het breken van de Wereld van Nekudim, ook wel het "breken van de Werelden" genoemd,
zowel als het breken van de Eerste Mens, waren voorbestemd. Door het breken van de Wereld
van Nekudim werden de vaten van het ontvangen vermengd met de vaten van het geven op zo'n
manier dat elk van hen alle 320 delen van het verlangen in zich draagt. Met tot gevolg dat de
vaten van het ontvangen gecorrigeerd kunnen worden doordat ze in de vaten van het geven
opgenomen zijn. Elk verlangen bestaat dan uit NRNHY van Lichten in plaats van uit slechts het
Licht Nefesh, zoals voorheen.
Zonder de vermenging die door het breken werd veroorzaakt, zouden de vaten van het
ontvangen op geen enkele manier Licht kunnen ontvangen; zij zouden dan altijd door de Parsa
van het Licht gescheiden zijn gebleven. Nu echter, na het breken, kunnen ze verheven worden
naar Atzilut (door een proces dat AHP de Aliah genoemd wordt, het verheffen van de AHP), en
kunnen ze daar gevuld worden.
Het breken van de wereld Nekudim wordt ook wel "het breken van de werelden" genoemd,
omdat Malchut de Ein Sof uit vijf delen bestaat waarvan er vier de werelden en alles daarin
voortbrengen tijdens hun ontwikkeling van boven naar beneden. Zij omvatten de hele Schepping,
behalve de mens, die geboren werd uit Behina Dalet van Dalet, uit het laatste deel van Malchut, de
eigenlijke wil om te ontvangen. Dit onafhankelijke deel stond totaal los van het verlangen van de
Schepper om te geven.
Alleen de mens vormt daarom het doel en de zin van de Schepping. De rest van de
Schepping is niet onafhankelijk. Het behoort tot de Schepper want Hij is het Die gedrag en
handelingen ervan bepaalt, net zoals het gedrag van het levenloze, vegetatieve, animale en
sprekende in onze wereld.
Het verlangen van de mens is niet fundamenteel anders dan dat van dieren. Alleen iemand
die een verlangen naar de Schepper vertoont, een deel van het verlangen van de eerste mens,
wordt "mens" genoemd. Iemand die dat verlangen niet vertoont, heeft niets om te corrigeren en
voelt de behoefte niet om dichterbij de Schepper te komen.
De hele werkelijkheid in deze wereld is verdeeld in de vier delen van de Schepping: het
levenloze, vegetatieve, animale en sprekende, in de volgorde van de intensiteit van hun wil om te
ontvangen, dus in hun mogelijkheid om pijn of genoegen te veroorzaken.
Een mens moet in deze wereld door vier ontwikkelingsfasen heengaan: de levenloze,
vegetatieve, animale en sprekende fase. Elke fase versterkt en ontwikkelt zijn wil om te
ontvangen, totdat de Schepper uiteindelijk een "Punt in zijn Hart" in hem schept, een verlangen
om het doel te bereiken.
De mensheid is daardoor duizenden jaren onder de druk van de Natuur geweest, terwijl zijn
verlangen om te ontvangen zich ontwikkelde van het levenloze naar het sprekende niveau,
gedurende de ontwikkeling zoals wij die kennen, van de generaties.
Van generatie tot generatie, gaat elke ziel door de vier fasen heen van de ontwikkeling van
de wil om te ontvangen:
1. Het Volk - de "levenloze" graad in de menselijke soort. Door verlangen ontwikkelen zij
het niveau van "de Rijken"
2. De Rijken - het vegetatieve graad in de menselijke soort. Door hun gevoeligheid voor
eer (regeren) ontwikkelen zij zich tot het niveau van "de Helden".
3. De Helden - de "animale" graad in de menselijke soort. Door hun verlangen naar kennis
ontwikkelen ze zich tot het niveau van "de Geschoolden".
4. De Geschoolden - het "sprekende" niveau in de mens. Op dit niveau in de mens wordt
154