De Weg van Kabbalah - Kabbalah.info

Hij echter zit steeds vol klachten en eisen, hij kan het gedrag van de Schepper niet
rechtvaardigen, en de wijze waarop Hij met hem omgaat. Het pijnigt hem dat hij niet één is
met de Heer, zozeer dat hij voelt dat hij totaal verstoken is van het heilige.
En ofschoon hij af en toe van Boven wordt opgewekt, waardoor hij een ogenblik
opleeft, valt hij weldra weer in een diep dal. Maar dit brengt hem tot het besef dat alleen
God hem kan helpen en hem echt nader tot Zichzelf kan brengen.
Een mens moet altijd trachten zich aan de Schepper te binden, namelijk door al zijn
gedachten aan Hem te wijden. Zelfs in zijn slechtste staat, wanneer hij niet dieper kan
dalen, mag hij Zijn bereik niet verlaten door te denken dat er een andere macht is die hem
ervan weerhoudt het heilige binnen te gaan, en die hem kan baten of schaden.
Dat wil zeggen dat hij niet moet denken dat er zoiets bestaat als de macht van de
Sitra Achra (Andere Kant) die een mens ervan weerhoudt goed te doen en Gods wegen te
gaan, maar dat hij moet denken dat alles door de Schepper gedaan wordt."
De Schepper stuurt ons moeilijkheden om ons terug te leiden tot het doel van de Schepping.
Als we ons goed voelen geven we er gewoonlijk niet om of de Schepper bestaat, maar juist in zulke
"goede" situaties moeten we vasthouden aan de Schepper. Daarom stuurt hij ons moeilijkheden,
opdat we aan Hem denken. Als we ons slecht voelen dwingt dit ons om aan de Schepper te denken.
Ons werk bestaat er dus voornamelijk uit om evenzeer aan de Schepper te denken als we ons goed
voelen als wanneer we ons slecht voelen.
Kabbalah spreekt over de meest subtiele menselijke gevoelens. We zien de klap nooit
aankomen; ze komt altijd onverwachts, als we niet verbonden zijn met de Schepper. De
Voorzienigheid werkt met elk van ons individueel, zelfs als we niet aan Hem denken. Hij stuurt
ons speciale boodschappen die ons aan Hem herinneren. Daarom wordt ons gezegd dat we onze
gedachten altijd op de Schepper moeten richten. Meer is er niet nodig.
"...van hem die zegt dat er nóg een kracht in de wereld is, namelijk die van de schillen,
wordt gezegd dat hij "andere goden dient". Niet dat deze gedachte ketters is maakt dit tot
een zonde, maar dat hij denkt dat er een andere autoriteit en Macht bestaat naast de
Schepper, dát maakt dit tot een zonde.
Bovendien, wie zegt dat de mens zijn eigen autoriteit is, wie zegt dat hijzelf gisteren
de wegen van God niet wilde gaan, ook hij wordt gezien als schuldig aan de zonde van
ketterij. Want dat betekent dat hij niet gelooft dat alleen de Schepper de wereld bestuurt."
Er is niet één gedachte in ons die niet van de Schepper komt. Zo was het voorbestemd in het
plan van de Schepping en we kunnen daar niets aan veranderen.
En wie ben ik dan? Het "zelf" is degene die voelt wat er van Boven komt. In het begin raken
we in verwarring door de gedachten die van Boven op ons toekomen. Dat is het gevolg van het
inprenten van spiritualiteit in onze stoffelijkheid.
Na enige tijd beginnen de dingen op hun plaats te vallen en effect te krijgen. We beginnen te
begrijpen dat er werkelijk geen andere manier mogelijk is. Een opgang is onze instemming met de
daden van de Schepper. In die staat voelen we ons compleet, vervuld en eeuwig, gescheiden van
het lichaam en slechts verbonden met spiritualiteit.
"Als hij gezondigd heeft moet hij dat zeker berouwen en spijt hebben over zijn daad,
maar ook hier moeten we pijn en verdriet hun juiste plaats geven: waar legt hij de oorzaak
209