De Weg van Kabbalah - Kabbalah.info

de negen Sefirot, zodat zij daarin wordt opgenomen. Uiteindelijk zal Malchut daardoor één worden
met de Schepper.
Als een lichaamscel niet langer aan het lichaam "denkt" en onafhankelijk begint te
functioneren, als zij alles "opeet" zonder aan het lichaam te geven wat het nodig heeft, dan is dat
een kankercel. Iedere lichaamscel kent haar plaats. Als er binnen een cel iets mis gaat, kan zij haar
werking normaliseren; een cel is verbonden met het collectieve systeem van het lichaam.
Als wij ons net zo gedragen tegenover de Schepper, het heelal en de mensheid, dan
functioneren we correct en zijn we gezond. Anders zijn we als een cel die alleen aan zichzelf denkt,
en worden we een kankercel.
Als we Kabbalah beginnen te studeren, moeten we beginnen in een staat van Lo Lishma. Een
beginner wordt vriendelijk bejegend want zo iemand wordt beschouwd als horend bij de categorie
"vrouwen, kinderen en slaven," dat wil zeggen, de categorie met egoïstische eigenschappen. De
staat "vrouw"geeft de wil om te ontvangen aan, de staat "kind" geeft aan dat iemand alles
onbewust wil waarnemen, en de staat "slaaf" duidt op het najagen van genot (de slaaf zijn van
genot). Dit zijn innerlijke staten, die iedereen ervaart, ongeacht sekse, leeftijd of godsdienst, want
in ieder mens bevinden zich alle spirituele staten, en ieder mens moet dus al die staten ervaren en
corrigeren.
Zelfs als we nog in ons egoïsme ondergedompeld zijn kunnen we, wanneer we tot
onafhankelijk inzicht en wijsheid komen, onszelf al van een afstand bekijken. Dan maken we
geleidelijk kennis met de echte mening van geven (altruïsme, schenken) en leren we begrijpen wat
er werkelijk schuilgaat achter de term "voor de Schepper", ook wel "om te geven" genoemd.
De enige manier waarop we onszelf van ons egoïsme kunnen bevrijden is onszelf zover te
brengen dat we de Schepper om hulp vragen. Anders zal onze Farao ons niet uit Egypte laten
gaan. We moeten elke situatie nauwgezet analyseren, we moeten onze rede leren gebruiken om
onze gevoelens te analyseren. Als we dat niet doen dan zullen deze situaties zichzelf herhalen net
zolang tot wij dit kunnen, en tot we de Schepper smeken om alles te nemen wat Hij maar wil, als
hij ons maar bevrijdt van die ene en enige vijand die ons ervan weerhoudt de Schepper te naderen,
namelijk ons eigen egoïsme.
Beide situaties: diepe depressie en uiterst genot, zijn extreme situaties waarin we onszelf niet
goed kunnen analyseren. We moeten onszelf onafhankelijk leren analyseren, door te vragen:
"Waarom is mij deze situatie gegeven?" "Wat kan ik eraan doen?" Als we diep ingaan op de
gedachte dat deze situaties ons door de Schepper gegeven werden, zal onze pijn niet meer zulk
groot lijden zijn, en zelfs in plezier veranderen. Dat hangt ervan af of we de grootheid van de
Schepper zien. We hoeven aan niets anders te denken!
249