De Weg van Kabbalah - Kabbalah.info

Deze wereld is het laagste punt dat een Kabbalist bereikt. Het is het volkomen
tegenovergestelde van de Schepper en wordt de "ballingschap in Egypte" genoemd. De
natuurlijke kracht die in deze toestand op ons inwerkt, de kracht van onze egoïstische aard,
laat ons geen ruimte voor vooruitgang, behalve in het zorgen voor onszelf. Dit wordt "de
toestand van Farao" genoemd.
Ons egoïsme laat ons niet toe de sublieme en volmaakte toestand te ervaren. De Thora
spreekt uitgebreid over het egoïsme, de innerlijke sluwe kracht die "Farao" wordt genoemd,
en over de kracht die ons uit die toestand redt en die "Mozes" wordt genoemd. Farao,
Mozes, alles wat geschreven is over de exodus beschrijft spirituele staten en emoties.
Onze huidige staat is de laagst mogelijke. Het is een staat van absolute slaap en zelfs
onbewustheid. We hebben geen enkel gevoel van wie of waar we zijn. Het is zelfs een nog
lagere staat dan "deze wereld", want het definiëren van onze staat als "deze wereld" houdt al
in dat we ons ervan bewust zijn dat er een andere wereld bestaat. Onze huidige staat is zo
laag dat we niets van spiritualiteit kunnen voelen.
De Thora is geen historisch relaas, ook al bestaat er een zekere overeenkomst tussen
de tekst en de menselijke geschiedenis. Maar dit is alleen omdat de werelden volgens
hetzelfde principe zijn geconstrueerd: alles wat er in een spirituele wereld gebeurt wordt
weerspiegeld in de aangrenzende lagere wereld, en zo steeds verder naar beneden tot in onze
eigen wereld.
Alles wat de mensheid zal moeten meemaken tijdens zijn opstijgen door de werelden
heen, moet door elk afzonderlijk individu in iedere wereld gevoeld worden, vooral in onze
wereld. Ons opstijgen in deze wereld gebeurt terwijl wij ons in onze huidige toestand
bevinden en in onze egoïstische substantie die van deze wereld is.
Er geldt een wet in de spirituele natuur die zegt: "Elke spirituele wortel moet een
stoffelijke tak raken." Dit betekent dat elke spirituele oorsprong en spirituele kracht neer
moet hangen en zijn uiteindelijke stoffelijke manifestatie in onze wereld moet vormen.
Er is bijvoorbeeld een negatieve kracht in de wereld van Atzilut die Farao genoemd
wordt, en een positieve kracht die Mozes wordt genoemd. Deze krachten moeten ten minste
eenmaal in onze wereld gematerialiseerd worden. In principe is alles wat gebeurde of nu
gebeurt in de spirituele wereld, al gebeurd in de onze, alles behalve de komst van de Messias
en onze eigen opstijging en ons vertrek uit deze wereld naar de spirituele wereld. Dit is alles
wat ons nog wacht. Maar de tijden die komen voor de opstijging zijn ook de moeilijkste, de
meest duistere en pijnlijke.
Als we "aan onszelf werken" met Kabbalah, komen we in een staat die "de Egyptische
ballingschap" heet. Gedurende dit proces voelen we dat we minder deugdzaam worden, dat
we beter waren voordat we met onze studie begonnen. Dit is onjuist; door onze studie
ontdekken we juist onze werkelijke aard. Naarmate we verder studeren en beïnvloed worden
door het Licht en door onze correcte studie van Kabbalah, ontwikkelen we een sterk
verlangen om deze grens over te gaan en de spirituele wereld te betreden. We verlangen
ernaar op de Schepper te gaan gelijken hoe weinig dan ook.
18