De Weg van Kabbalah - Kabbalah.info

precies die mate dat jij je aan Hem wil hechten. De Schepper kan alleen gevoeld worden waar het
egoïsme is vernietigd. Dit is de samenvatting van ons hele werk, en dat is precies datgene waar we
niet met elkaar over mogen spreken. Het is verboden om over de intentie, de reden te spreken,
over datgene wat wij juist als resultaat van onze studie verwachten. Maar we mogen wel zoveel
als we willen over de studie zelf spreken: over de Partzufim, de Sefirot.
Het doet er niet toe of onze vrienden het materiaal kennen. Wees niet bang dat iemand iets
zegt wat onjuist is, dat betekent niets. Het belangrijkste is dat je een beetje hebt geleerd, en vooral
dat je dat samen met een vriend hebt gedaan. Dus als iemand jou iets vraagt moet je hem
antwoorden. Wees niet bang om iets verkeerds te zeggen, want dat is onbelangrijk.
Maar je moet jouw kennis ook niet geringschatten. Die kennis is heel belangrijk want het
resultaat van de studie zal al jouw ervaringen, jouw innerlijke gevoelens en het gevoel dat de tekst
die je bestudeert in jou oproept, verenigen. Je zult gaan begrijpen wat een scherm is, een
verlangen, een Licht en genot; je zult gaan zien hoe Licht in- en uitgaat en duwt en je zult deze
werkingen in jezelf beginnen te voelen. Daarom moeten we studeren want uiteindelijk zullen
studie, innerlijk werk en gevoelens samen één grote ervaring vormen.
Maar in het begin, als de studie nog los staat van jouw gevoelens, maakt het niets uit of
iemand meer of minder dan jij weet, of hij gelijk heeft of niet. Maar als de studie iets wordt wat jij
voelt, dan is het verboden om dat aan anderen doorgeven! Je mag wel kennis doorgeven, maar
nooit gewaarwordingen en gevoelens.
Kortom we mogen alleen algemene onderwerpen bespreken. Problemen die met onze
doelstelling te maken hebben zijn persoonlijk, en geen onderwerp voor discussie. Mijn studenten
komen alleen naar me toe als ze volkomen verbijsterd zijn. Als zij zich dan met hun vragen tot
anderen zouden wenden, dan zouden zij zichzelf zowel als hun vrienden schaden.
De mens wordt geboren als een heel klein egoïstje. Na de bevalling ligt daar in het bed een
klein schepseltje te huilen dat van zuiver egoïsme is gemaakt. In dat stadium is de mens niet
anders dan enig ander jong dier. Hij ontwikkelt zich door zijn vijf zintuigen te gebruiken, hij leeft,
hij bereikt dingen in deze wereld, misschien wordt hij wel een wetenschapper, hij is gelukkig en
meer heeft hij niet nodig.
Maar tussen mens en dier zijn enkele verschillen: een mens wil rijk worden, macht en
controle verwerven en eer en kennis. Voor die dingen hebben we de Schepper niet nodig, maar als
een kleine hoeveelheid van de wortel van het toekomstige spirituele vat ons van Boven doordringt,
dan beginnen we te zoeken naar iets waarmee we dat vat kunnen vullen.
Het lijkt of de Schepper ons het idee van een kleine bron van Licht inprent, of een kleine
behoefte aan Licht, wat op hetzelfde neerkomt. Bloed kan de behoefte aan Licht niet vervullen,
noch kan rijkdom dat, of macht, of eer. Die behoefte en haar vervulling behoren niet tot deze
wereld, maar tot de spirituele wereld. Elk niveau heeft haar eigen speciale verlangen en vervulling.
Als iemand totaal doordrongen is van lichamelijke verlangens, dan kan hij daarvoor in deze
wereld bevrediging vinden. Het doet er niet toe of die vervulling groot of klein is, het gaat erom
dat ze in deze wereld gevonden wordt.
Als iemand doordrongen is van verlangens die niet van deze wereld zijn, dan begint hij te
zoeken. Waar hij met deze verlangens ook zoekt, hij zal ze niet bevredigen. Er is geen wereldlijke
bevrediging voor deze behoefte. Zij wordt van Boven ingegeven, en daarom moet de bevreding
ervan ook van Boven komen.
Af en toe lukt het misschien wel om dat verlangen uit te schakelen en in een soort coma te
raken, zo leven de meeste mensen. Maar er knaagt iets: wat kun je ertegen doen?
198