De Weg van Kabbalah - Kabbalah.info

komen, in plaats van dat onbewust te voelen, in de verschillende wereldlijke vormen. Juist de
jacht op voorbijgaande genietingen, of het zoeken naar genietingen die van verre roepen
(maar veel sterker zijn), dwingt het spirituele lichaam om volmaaktheid te zoeken.
Daarom zijn er voor een snel groeiend kind overal mogelijkheden tot genieten; het
kind kan zelfs voortdurend nieuw genot zoeken. Het eenvoudigste ding geeft het kind al
vreugde. Er is een goede reden waarom we iemand "zo blij als een kind" noemen.
V: Wat is het verband tussen iemands generatie en de intensiteit van het
egoïsme?
A: Iedere generatie wordt gekenmerkt door een bepaald soort ziel. In vroegere tijden
daalden er fijnere zielen naar beneden, met slechts een minieme hoeveelheid egoïsme. Maar
deze mensen hadden praktisch geen zelfzuchtigheid en daarom weinig aandrang om zich te
ontwikkelen. Eeuwenlang gebeurde er haast niets maar geleidelijk, gedurende een tijd
waarin de zielen van de ene generatie naar de andere incarneerden, voltrok zich een proces
van vermeerdering van het egoïsme. Daarmee groeide het verlangen om aan het lijden wat
daardoor ontstond, te ontsnappen, en slechts genot te ervaren.
In onze generatie gebeurt alles met een fantastische snelheid. We willen alles wat deze
wereld te bieden heeft! We zijn niet langer tevreden met het beheersen van deze wereld, we
willen de andere werelden ook beheersen. Maar die beheersing kan alleen verkregen worden
als we aan de grenzen van onze wereld ontsnappen, en daartoe moeten we ons natuurlijk
egoïsme veranderen, de machine die de mens aandrijft, en het omzetten in altruïsme, om zo
aan de Schepper gelijk te worden.
Ik heb al gezegd dat we hiervoor geen speciaal talent nodig hebben, maar wel een
buitengewoon sterk verlangen. Deze sterke verlangens vervullen de grovere en toch meest
ontwikkelde zielen die in deze tijd naar de wereld afdalen, en zij onderscheiden ons van de
vorige generaties.
V: Maar de Schepper schiep het schepsel om het te behagen, dus waarom
ontzegt Hij ons dan genoegen?
A: Nee het is niet de Schepper die ons het genoegen ontzegt. Het schepsel weigerde
het "gratis" te ontvangen. Het schepsel werd volmaakt geschapen, zoals de Schepper. De
Schepper kan niet onvolmaakt werken. Maar het schepsel had zoveel weerstand tegen de
verwijdering van de Schepper dat het de genoegens die het geboden werd, afwees.
V: Waarom gaf de Schepper de mogelijkheid aan het schepsel om af te wijzen?
A: Juist omdat de Schepper vrije wil heeft, kan hij de keuzevrijheid niet aan het
schepsel weigeren. In spiritualiteit wordt afstand niet gemeten in meters, maar in
eigenschappen (vorm). Het ontvangen van genot van de Schepper, zonder er iets voor terug
te geven, schept onvermijdelijk afstand.
V: Wie is dan eigenlijk het schepsel, en wat is de manier om mens te worden?
A: We kunnen het schepsel definiëren als een soort collectieve ziel, een
wereldomvattende. Die ziel weigerde de eenzijdige ontvangst van het Licht van de Schepper.
Vanwege haar verlangen naar gelijkwaardigheid van vorm, voert het een beperking uit (de
Eerste Beperking). Zij doet dat door een volledig systeem van verdelingen te scheppen die
het binnenkomen van het Licht in de spirituele vaten verhinderen.
48