De Weg van Kabbalah - Kabbalah.info

Deel Drie: De Structuur van de Hoogste Werelden
Hoofdstuk 3.1 - Altruïsme
Alle heilige boeken beschrijven spirituele staten die de mens moet bereiken. Ze gaan
allemaal over slechts één ding: het verkiezen van het spirituele boven het fysieke, het kiezen voor
de grootheid van de Schepper. De Schepper heeft ons respect niet nodig, want Hij heeft totaal
geen egoïsme. Het enige wat hij wil, is om ons genot te geven in de mate dat we Hem verkiezen
boven de stoffelijke wereld en gelijk aan Hem willen worden.
Als iemand de grootheid van de Schepper erkent, blijkt daaruit het niveau van zijn correctie.
Het genot dat we ondervinden door ons met de Schepper te verenigen kan oneindig, eeuwig en
compleet zijn, maar alleen als dat genot niet door egoïsme beperkt wordt.
Altruïsme is een speciale karaktertrek die tevoorschijn gebracht kan worden om het vat te
corrigeren. Egoïsme brengt niets goeds - denk maar aan het hoge percentage rijken dat zelfmoord
pleegt. Zelfs als we mensen alles geven en de beker van hun verlangen tot de rand vullen, dan
hebben ze nog steeds niet het gevoel dat hun leven zin heeft. Het is zelfs zo dat het verlangen naar
genot verdwijnt zodra we het ontvangen. Alleen op de grens van genot en pijn proeven we het
genot.
Omwille van ons gaf de Schepper de opdracht om ons vat te corrigeren door het te
veranderen in altruïsme, niet omwille van Zichzelf. Onze huidige staat wordt "deze wereld"
genoemd. Onze volgende staat wordt "de volgende wereld" genoemd. Een "wereld" is dat wat we
op een bepaald moment voelen; de daarop volgende gewaarwording is "een nieuwe wereld".
Iedereen die iets nieuws begint te leren en er na een poosje mee ophoudt, heeft er toch profijt
van. Het blijft in hem leven. Elk van ons voelt onbewust wat het belangrijkste in het leven is.
Er zijn veel soorten mensen. Sommigen zijn handig en slim; ze hebben gemakkelijk succes
en worden welvarend en invloedrijk. Anderen zijn lui geboren en ontwikkelen zich langzaam. Het
zijn de zogenaamde "nietsnutten". Soms werken ze zelfs harder dan de slimmerikken maar ze
bereiken minder. Sommigen van hen vinden het al moeilijk om 's morgens uit bed te komen. We
kunnen nooit precies inschatten hoe groot hun inspanning is, omdat die afhankelijk is van zoveel
innerlijke eigenschappen. We hebben geen instrumenten om iemands eigenschappen en zijn
innerlijke inspanningen te meten. Ik bedoel niet fysieke inspanning, maar innerlijke geestelijke
inspanning.
Baal HaSulam schreef dat 10% van de bevolking altruïstisch is. Zulke mensen ontlenen
genot aan het geven aan anderen. Net zoals een egoïst in staat is tot moord als hij niet krijgt wat
hij wil, kan ook een altruïst doden als hij niet krijgt wat hij wil. Geven betekent genot voor hem.
Zulke mensen zijn toch egoïstisch want hun onderliggend motief is om iets te ontvangen
door te geven, ook al is dat verborgen. Natuurlijk moeten ook zij gecorrigeerd worden. Voor hen
duurt het nog langer voordat zij zich van hun egoïsme bewust zijn.
Omdat zij geen echte altruïsten zijn, vereist het een langere periode van zelfbeschouwing
totdat zij in staat zijn om hun eigen egoïsme onder ogen te zien. Hoe grover en egoïstischer
iemand is, hoe dichter hij bij spiritualiteit staat. In die toestand is het egoïsme enorm en rijp en het
kan op weg gaan naar de spirituele wereld. Het enige dat iemand dan nog te doen staat is zich
realiseren hoe schadelijk egoïsme is en de Schepper te vragen om zijn intentie om te "ontvangen
voor zichzelf" te veranderen in de intentie om te "ontvangen voor de Schepper".
98