De Weg van Kabbalah - Kabbalah.info

Hoofdstuk 7.2 - De Betekenis van de Joodse Feestdagen
In de loop der tijden zijn er veel verschillende interpretaties geweest van de betekenis van
de Joodse feestdagen. Deze waren niet allemaal even acceptabel voor ons rationele begrip. In dit
hoofdstuk geven we een korte beschrijving van het belang van enkele van die feestdagen vanuit
het standpunt van Kabbalah.
Alle feestdagen vertegenwoordigen bepaalde stadia op de weg naar het ontdekken en
begrijpen van de Hoogste Wereld, de Schepper, stadia op de weg naar de staat van volledige
eenwording met Hem. Pesach bijvoorbeeld, het Joodse Paasfeest, vertegenwoordigt het verlaten
van de stoffelijke wereld en het begin van de gewaarwording van de spirituele wereld.
Dit vindt plaats als we een grotere wereld buiten ons beginnen te voelen, voorbij onze
fysieke wereld. We beginnen de invloed van spirituele krachten te zien en hun invloed op de loop
van de fysieke gebeurtenissen en processen in onze wereld.
Pesach is de enige feestdag die nog verbonden is met onze stoffelijke wereld, liever gezegd
met ons verlaten daarvan. Alle andere feestdagen duiden op het proces van ontdekken en
begrijpen van de spirituele wereld ver voorbij de onze. Om te vorderen op weg naar de spirituele
werelden moeten we de regels die daar gelden goed leren kennen.
De feestdag van het geven van de Thora (Pinksteren, Matan Torah) staat voor het
aanvaarden van de "gids", de wetten die onze spirituele opgang regelen.
Gedurende Rosh Hashanah (het Hebreeuwse Nieuwjaar) en de tien dagen daarna tot Yom
Kippur (Grote Verzoendag), bouwen we in onszelf een nieuwe Sefira, elke dag een van de tien, en
zo scheppen we de vaten van de ziel. Daarna, tijdens Sukkot (het Loofhuttenfeest) wordt dit vat
met het Hoogste Licht gevuld.
Omdat dit vat eerst leeg is geeft het een gevoel van afwezigheid, van gemis. Tijdens deze
periode van tien dagen vragen we de Schepper om vergeving, we onderzoeken onszelf en trekken
conclusies over onze vooruitgang tot dan toe. Dit proces drukken we uit in gebeden.
Wat is dan eigenlijk de betekenis van het Hebreeuwse Nieuwjaar (Rosh Hashanah)? Vanaf
welk punt beginnen we te tellen? Rosh Hashanah is de dag van de schepping van Adam. De
Schepper schiep de ziel en noemde deze Adam. Hij wilde haar eeuwige vreugde geven. De
Schepper schiep niets anders dan het verlangen om genot te ontvangen. Kabbalah noemt dit
verlangen: "de wil om vreugde en genot te ontvangen."
Er bestaat dus niets anders dan de Schepper en het verlangen om genot te ontvangen dat hij
schiep. Maar wat geeft dit genot? de Schepper! Voor het schepsel is het voelen van de Schepper
genot. In Kabbalah wordt dit "Licht" genoemd, en het verlangen om het Licht te ontvangen heet
een "vat".
600.000 stralen komen uit het spirituele object dat Adam wordt genoemd. Elke straal brengt
aan het einde een kleine ziel voort, en we zijn allemaal via de ziel van Adam met elkaar verbonden.
Dit spirituele object werd op Rosh Hashanah geschapen, daarom is deze feestdag zo belangrijk.
De schepping van de wereld begon op de eerste dag en duurde de daaropvolgende vijf dagen,
dat wil zeggen dat de schepping zich uitstrekte over de daaropvolgende vijf spirituele niveaus.
Adam werd op de zesde dag geschapen. Adam die op de zesde dag op het hoogste spirituele niveau
stond, wachtte niet op de zevende dag (Sabbat) en ontving het hele Licht van de Schepper in zijn
innerlijke vat (beschreven als het eten van de verboden vrucht).
242