De Weg van Kabbalah - Kabbalah.info

Hoofdstuk 2.3 - De Erkenning van het Kwaad
Het is niet genoeg om de Schepper lief te hebben en je met hem te willen verenigen. Het is
ook nodig om het kwaad in jezelf te haten, dus je eigen aard: het verlangen naar zelfzuchtig genot
waaraan je uit jezelf niet kunt ontsnappen. Je moet in een toestand komen waarin je naar binnen
kijkt en het kwaad in jezelf ziet, en er voortdurend door geplaagd wordt. Je moet weten hoeveel je
verliest, en toch beseffen dat je jezelf niet van het kwaad zult kunnen bevrijden.
Tegelijk kunnen we ons niet neerleggen bij onze staat omdat we het verlies voelen dat we
door het kwaad lijden en de waarheid dat we in onszelf nooit de reddende krachten zullen vinden,
omdat die eigenschap ons door de Schepper ingeprent is.
Om onze wereld te verlaten en de spirituele wereld binnen te gaan, moeten we een aantal
specifieke dingen ervaren: Ten eerste moeten we voelen dat de situatie waarin we ons bevinden
onverdraaglijk is. Dat kan alleen wanneer we voelen, hoe weinig dan ook, wat spiritualiteit is en
hoezeer het verschilt van onze toestand. We moeten voelen dat al het goede zich daar bevindt, dat
er oneindige overvloed, rust, eeuwigheid, volkomenheid in zit, en dat alles één Kracht is, die ons
daarheen trekt.
Verder is er ook de kracht in deze wereld die je uit de situatie werpt die nu onverdraaglijk
voor je is geworden. Als deze twee krachten: een die je naar spiritualiteit toetrekt en de andere die
je uitstoot uit je huidige staat, hun toppunt bereiken, en als je tegelijk jouw volkomen onvermogen
beseft om jezelf van het kwaad te bevrijden, dan vindt er een explosie plaats en verlost de
Schepper jou.
Alle situaties die we in spiritualiteit beleven, blijven bestaan en we kunnen er vanuit elk
stadium naar terugkeren, gecorrigeerd, en ze gebruiken om onze vooruitgang voort te zetten.
Omdat de Schepper geeft, moeten Zijn schepselen proberen om dat ook te willen. Het omgekeerde
is ook waar want de Schepper haat het om een ontvanger te zijn. Hij is vanaf het begin volmaakt
en heeft niets nodig. Daarom moeten Zijn schepsels het ontvangen ook haten, want het is de bron
van al het kwaad. Alleen door haat tegen het kwaad kan het gecorrigeerd worden en
ondergeschikt aan de heiligheid van de Schepper.
Als wij ons in een staat van leegte, onverschilligheid en negatieve gevoelens bevinden,
betekent dit dat onze staat al tot het volgende niveau behoort, dat nog niet gecorrigeerd is. Elke
situatie begint in het donker. De dag begint in de nacht; de vaten beginnen met de wil om te
ontvangen. Vervolgens worden zij gecorrigeerd en ontvangen zij het Licht. Dus, telkens als we
een nieuwe ervaring van het kwaad hebben, moeten wij blij zijn, want de volgende fase is dan het
ontvangen van Licht. Er is geen vooruitgang in het ervaren van kwaad, want alleen door de
aanwezigheid van twee tegenovergestelde situaties kunnen we tot de middelste lijn komen.
Baal HaSulam vergeleek deze beweging met de ademhaling: Eerst bereiden de longen zich
voor door zich leeg te maken en dan vullen zij zich met nieuw Licht. Overal en in alles moet er
eerst een behoefte of een ontbreken zijn. Pas daarna volgt de vervulling.
Iedereen moet uiteindelijk tot adhesie met de Schepper komen. Dit lange proces was in het
plan van de Schepping voorbeschikt, en is duizenden jaren geleden begonnen. Zielen zetten dit
proces nu in elke incarnatie voort. Niets in de gigantische computer van de Schepping gebeurt
zonder reden. Alles is met elkaar verbonden met onzichtbare draden. De wereld is één levend
lichaam, en elke verandering op zelfs de kleinste, meest veraf gelezen locatie, beïnvloedt het hele
wezen.
Het levenloze, vegetatieve en animale ervaren nooit stemmingswisselingen. Maar er is geen
60