De Weg van Kabbalah - Kabbalah.info

Hoofdstuk 2.4 - De Eigenschappen van het Licht
De ziel is het enige wat Hij schiep; door middel van haar filters neemt zij beeld, geluid,
aanraking, geur en smaak waar. Achter de filters van de vijf zintuigen staat een "computer" met
"besturingsprogramma's". De ziel vertaalt wat zij buiten zich vindt in een taal die we kunnen
verstaan, die van genot en pijn. Daardoor voelen we in het middelpunt van de ziel, in het meest
innerlijke punt, of iets goed of slecht is.
Als de computer draait op haar natuurlijke programma, dan levert dit de egoïstische definitie
van goed en kwaad. Als er een altruïstisch programma is geïnstalleerd, dan berekent de computer
goed en kwaad niet langer met betrekking tot de ziel zelf, maar met betrekking tot iets erbuiten:
de Schepper.
Er zijn twee systemen die de ziel kan gebruiken om de werkelijkheid mee te evalueren:
1. De egoïstische vorm: voor zichzelf;
2. De altruïstische vorm: voor de Schepper.Er is geen andere realiteit naast de Schepper
en het schepsel, het Licht (de overvloed) en het verlangen (het vat).
Als we geboren worden, zijn we door de natuur geprogrammeerd om egoïstisch te zijn.
Daarom bevindt zich "in ons achterhoofd" een egoïstisch beeld dat we "deze wereld" noemen.
Een mens voelt alleen het Licht. Het Licht wordt op egoïstische wijze verwerkt en binnen
ons weerspiegelt als "deze wereld". Als de egoïstische verwerking ons niet zou beïnvloeden en een
obstakel in ons zou plaatsen (in de vorm van het programma dat het goede aantrekt en het slechte
verwerpt doordat het alleen met het zelfbehoud van de mens bezig is), zouden we een totaal ander
beeld zien. Dit zou in het voorste deel van de ziel geprojecteerd worden en ons alles laten zien wat
er in spiritualiteit echt bestaat; het zou alles tonen wat buiten ons bestaat, namelijk het Licht, de
Schepper. In het andere geval is het beeld subjectief en toont het alleen onze innerlijke inhoud, uit
het oogpunt van zelfzuchtig genot.
De manier om de computer te herprogrammeren van egotisme naar altruïsme wordt "de
wijsheid van Kabbalah" genoemd. Wij kunnen die gebruiken om het echte beeld van de wereld te
vormen, zonder een greintje egoïsme. Met die wijsheid kunnen we de echte Schepper buiten ons
voelen, en tot "gelijkwaardigheid van vorm" en vereniging met het Licht komen. Dat is een
toestand waarin er geen scheidingen bestaan tussen het Licht en de ziel.
Het voelen van het Licht lijkt een beetje op wat iemand voelt als hij klinisch dood is. Het is
een gedeeltelijk losraken van het fysieke lichaam (het animale egoïsme). In die toestand verlangen
we ernaar om het Licht te bereiken.
Maar het is onmogelijk dit te bereiken totdat het zelf zich bevrijdt van alle egoïsme, zowel
spiritueel als fysiek. Daarom is het voornaamste werk van de mens in het fysieke lichaam.
Het is heel gemakkelijk om ons te bevrijden van het spirituele egoïsme als we weten welke
obstakels het egoïsme in onze interne computer plaatst. Alle informatie bereikt ons via vijf filters,
"de vijf delen van Malchut" genaamd, de vijf gebieden waarover het egoïsme heerst. Deze vijf
kanalen geven de data door die van buiten komen in een vorm waarin het egoïsme ze kan
verwerken, zoals: "ik voel me goed", of: "ik voel me slecht". Het filter van elk kanaal waar de
signalen doorheen gaan, heeft zijn eigen dikte (grofheid), en die verschilt van persoon tot persoon.
Hoe meer levens een ziel leeft, hoe groter de grofheid ervan. Zij wordt niet alleen grover,
maar ook beter voorbereid op correctie. Mensen die niet egoïstisch ontwikkeld zijn, hebben niet
zoveel nodig, zij nemen met weinig genoegen. Een grotere egoïst is iemand die klaar is om
64