PostęPy w diagnostyce i leczeniu nabytych zastawkowych wad serca
PostęPy w diagnostyce i leczeniu nabytych zastawkowych wad serca
PostęPy w diagnostyce i leczeniu nabytych zastawkowych wad serca
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
skurczowej. Co istotne, czynnościowa niedomykalność zastawki trójdzielnej zależy nie tylko od<br />
obciążenia następczego komory prawej, funkcji prawej komory, wymiaru pierścienia zastawki<br />
i jego przebudowy przestrzennej, ale także od obciążenia wstępnego komory prawej.<br />
Najczęstszą jatrogenną przyczyną czynnościowej niedomykalności trójdzielnej jest obecność<br />
elektrody stymulatora lub kardiowertera-defibrylatora w jamach <strong>serca</strong> prawego. Implantacja<br />
elektrody powoduje u 25% chorych progresję niedomykalności o ≥1 stopień, u 18%<br />
występuje nasilenie niedomykalności ze stopnia łagodnego do umiarkowanego. Po 5 latach<br />
obserwacji u 42% chorych stwierdza się ciężką niedomykalność trójdzielną – w podobnej populacji<br />
chorych, w których nie implantowano urządzeń do elektrostymulacji, taką progresję<br />
zmian obserwuje się jedynie u 20% pacjentów.<br />
Nasilenie niedomykalności zastawki z powodu implantacji układu stymulującego nie jest<br />
wskazaniem do usunięcia elektrody – często dochodzi do wytworzenia zrostów między elektrodą<br />
a płatkami zastawki i próba ich usunięcia może pro<strong>wad</strong>zić do nasilenia dysfunkcji zastawki.<br />
Pomocna w różnicowaniu typu niedomykalności trójdzielnej może być ocena ciśnienia<br />
skurczowego w komorze prawej (RVSP): wartości >55 mmHg przemawiają za czynnościową<br />
etiologią, wartości
Change language