PostęPy w diagnostyce i leczeniu nabytych zastawkowych wad serca

Viii. niedomykalność mitralna
– etiologia, klasyfikacja,
kwalifikacja do zabiegu
andrzej gackowski, zbigniew gąsior, Piotr Pysz
Pomimo znacznego zmniejszenia liczby chorych z poreumatycznymi wadami serca, niedomykalność
zastawki mitralnej jest problemem klinicznym o rosnącym znaczeniu. Obecnie
dominującą przyczyną tej wady jest powiększenie i dysfunkcja lewej komory. Aby zrozumieć
zagadnienia etiologii i mechanizmu niedomykalności konieczne jest zapoznanie się ze złożoną
budową i prawidłową czynnością aparatu mitralnego składającego się z płatków wraz z ich
spoidłami, pierścienia, strun ścięgnistych, mięśni brodawkowatych i mięśnia lewej komory
[1, 2, 3]. Zaburzenie struktury lub czynności każdego z tych elementów może prowadzić do
nieszczelności zastawki.
Pierścień mitralny okala ujście mitralne i stanowi punkt przyczepu płatków zastawki.
Ma kształt elipsy o obwodzie około 9–10 cm. Nie jest płaski lecz ma kształt porównywany
do siodła (ryc. 8.1.). Skurcz lewej komory powoduje przemieszczenie pierścienia w stronę
koniuszka oraz zmniejszenie jego obwodu. Przednia część pierścienia stanowi około 1/3
jego obwodu, ma mocną, włóknistą strukturę, łączy się trójkątami włóknistymi i z pierścieniem
aorty i stanowi miejsce przyczepu przedniego płatka zastawki mitralnej. Płatek tylny
jest połączony z pozostałą częścią obwodu pierścienia, która jest bardziej elastyczna niż
część przednia. Umożliwia to zmniejszanie pola pierścienia podczas skurczu komory ale
również jego rozciąganie w przypadku powiększenia lewej komory. O poszerzeniu świadczy
wymiar pierścienia mierzony w projekcji przymostkowej w osi długiej (parasternal long
axis – PLAX) przekraczający 35 mm lub stosunek średnicy pierścienia do długości płatka
przedniego większy od 1,3. Rozciągnięty pierścień spłaszcza się i przybiera kształt zbliżony
do koła, co przyczynia się do upośledzenia koaptacji płatków zastawki. Gorsza funkcja
zastawki może być także spowodowana przez zwapnienia pierścienia wpływające na jego
usztywnienie i deformację.
93