PostęPy w diagnostyce i leczeniu nabytych zastawkowych wad serca

Tabela 9.3. Ocena stopnia niedomykalności zastawki trójdzielnej
• dominująca fala E przepływu przez zastawkę trójdzielną o V max > 1 m/s,
• poszerzenie pierścienia trójdzielnego (>40 mm),
• niedostateczna koaptacja płatków zastawki trójdzielnej,
• dylatacja prawego przedsionka,
• pole powierzchni efektywnego ujścia fali zwrotnej EROA ≥40 mm²,
• objętość fali zwrotnej trójdzielnej ≥45ml.
Wspomniana powyżej metoda nieinwazyjnego szacowania RVSP ma praktyczne zastosowanie
u chorych diagnozowanych w kierunku nadciśnienia płucnego. Zgodnie z aktualnymi
wytycznymi nadciśnienie płucne można rozpoznać jedynie na podstawie inwazyjnego pomiaru
ciśnienia w tętnicy płucnej. Echokardiografia z uwagi na dostępność i nieinwazyjność
stanowi cenną metodę przesiewową. W tabeli 9.4. przedstawiono zasady oceny ryzyka występowania
nadciśnienia płucnego w oparciu o wartość maksymalnej prędkości fali zwrotnej na
zastawce trójdzielnej, RVSP oraz inne cechy przeciążenia serca prawego.
Przewlekła niedomykalność trójdzielna prowadzi do przeciążenia objętościowego komory
prawej (RV) i przedsionka prawego, czego konsekwencją są dylatacja jam serca i dysfunkcja
skurczowa komory prawej.
Wartości odcięcia wskazujące w projekcji koniuszkowej 4-jamowej na powiększenie
jam prawego serca to wymiar poprzeczny RV > 33 mm, powierzchnia końcoworozkurczowa
RV >28 cm², powierzchnia końcowoskurczowa RV >16 cm 2 , objętość RA >33 ml/m².
Dysfunkcja prawej komory w przebiegu niedomykalności trójdzielnej wiąże się z nasileniem
objawów klinicznych wady – niewydolności prawokomorowej. Równocześnie ma
negatywne znaczenie rokownicze. U pacjentów z niedomykalnością trójdzielną i dysfunkcją
komory prawej leczonych operacyjnie ryzyko zgonu pooperacyjnego sięga 20%.
Obiektywna ocena funkcji skurczowej komory prawej ma istotne ograniczenia. Najczęściej
w tym celu mierzy się:
1. TAPSE (ang. Tricuspid Anular Plane Systolic Excursion) – wartości prawidłowe: 24 + 4 mm;
wartości