PostęPy w diagnostyce i leczeniu nabytych zastawkowych wad serca

Śmiertelność operacyjną zwiększa wiek >70 lat, choroby współistniejące, płeć żeńska, zaawansowana
niewydolność serca i nerek, choroba wieńcowa, uszkodzona lewa komora, nadciśnienie
płucne, przebyta operacja serca, nagły tryb zabiegu.
Przezskórne wszczepienie zastawki aortalnej drogą przezkoniuszkową
lub poprzez tętnicę udową i aortę
Obecnie nie jest to jeszcze postępowanie standardowe, ale dla pacjentów bardzo wysokiego
ryzyka operacyjnego zdyskwalifikowanych z leczenia zabiegowego przez kardiochirurgów
z powodu wieku, chorób współistniejących i ciężkiej niewydolności serca stanowi coraz
bardziej rozpowszechnione alternatywne leczenie inwazyjne. Aktualnie stosuje się dwa typy
zastawek: samorozprężalną CoreValve i Edwards-Sapien wprowadzanych drogą przeznaczyniową
lub przezkoniuszkową [ryc. 4.19., 4.20., 4.21, 4.22., 4.23, 4.24.].
Ryc. 4.19. 4.20. TEE, jednoczesna rejestracja dwupłaszczyznowa ze środkowego przełyku
(projekcja referencyjna po stronie lewej, projekcja tomograficzna po stronie prawej). Stan po
przezskórnym wszczepieniu zastawki Medtronic CoreValve z dojścia udowego w lewe ujście
tętnicze z powodu stenozy (strzałki białe – stent, strzałki czerwone – płatki zastawki).
Do zabiegu przezskórnego kwalifikuje się na razie pacjentów z ciężką stenozą aortalną,
z odpowiednimi wymiarami zastawki aortalnej i aorty, w wieku powyżej 80 lat, między innymi
z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc, porcelanową aortą, przebytym naświetlaniem lub
deformacją klatki piersiowej, ciężką niewydolnością serca lub oddechową. Badaniem echokardiograficznym
przezklatkowym ocenia się przede wszystkim ciężkość zwężenia zastawki
aortalnej, morfologię zastawki aortalnej i aorty, wielkość i funkcję lewej komory (frakcję wy-
59