PostęPy w diagnostyce i leczeniu nabytych zastawkowych wad serca

[ryc. 4.11.]. Ponadto wykorzystuje się metodę pomiaru planimetrycznego pola z użyciem
echokardiografii przezklatkowej, przezprzełykowej lub 3D [ryc. 4.12., 4.13., 4.14.]. Wskaźnikiem
dodatkowym jest również stosunek maksymalnej prędkości przepływu w drodze odpływu
lewej komory do prędkości przezzastawkowej.
Ryc. 4.11. Ciężka stenoza aortalna. Projekcja koniuszkowa. Badanie doplerowskie falą ciągłą. Maksymalna
prędkość przepływu przez zastawkę aortalną 4,18 m/s, średni gradient przezzastawkowy
49 mmHg, maksymalny 86 mmHg. Pole ujścia zastawki aortalnej 1,09 cm 2 (na podstawie całki prędkości
przepływu w czasie i 1,14 (na podstawie maksymalnych prędkości przepływu przezzastawkowego).
Ryc. 4.12. Rejestracja TEE 3D lewego ujścia tętniczego w technice full volume. Piramida ultradźwięków
obejmuje drogę odpływu lewej komory, zastawkę aortalną, opuszkę i początkową
część aorty wstępującej. Optymalizacja płaszczyzny pomiarowej (przekrój zielony) przed
pomiarem planimetrycznym pola powierzchni stenotycznej zastawki aortalnej.
48