PostęPy w diagnostyce i leczeniu nabytych zastawkowych wad serca
PostęPy w diagnostyce i leczeniu nabytych zastawkowych wad serca
PostęPy w diagnostyce i leczeniu nabytych zastawkowych wad serca
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Echokardiografia – należy ocenić wielkość lewej komory i lewego przedsionka, grubość<br />
mięśnia lewej komory, wielkość prawej komory, ciśnienie w tętnicy płucnej. Należy również<br />
ocenić zmiany morfologiczne zastawki aortalnej (poreumatyczne, degeneracyjne, zastawka<br />
dwupłatkowa), zmierzyć gradienty, ocenić zmiany zastawki mitralnej, oszacować niedomykalność<br />
(vena contracta, ERO, objętość fali zwrotnej).<br />
Leczenie:<br />
– u pacjentów z ciasnym zwężeniem zastawki aortalnej i dużą niedomykalnością zastawki<br />
mitralnej, z objawami podmiotowymi, dysfunkcją lewej komory i nadciśnieniem płucnym<br />
należy wykonać operację obu zastawek. Wykonuje się wymianę zastawki aortalnej i operację<br />
naprawczą zastawki mitralnej, jeśli jej anatomia na to pozwala. Przy nieprawidłowej<br />
morfologii zastawki mitralnej należy wykonać wymianę zastawki.<br />
UWAGA – jeśli morfologia <strong>wad</strong> obu zastawek pozwala, preferuje się wymianę zastawki<br />
aortalnej i operację naprawczą zastawki mitralnej,<br />
– u pacjentów z ciasnym zwężeniem zastawki aortalnej i umiarkowaną niedomykalnością zastawki<br />
mitralnej, stopień niedomykalności zastawki mitralnej po wymianie samej zastawki<br />
aortalnej może się zmniejszyć. W przypadku prawidłowej budowy zastawki mitralnej, mało<br />
zaawansowanych zmian jej płatków, należy wykonać śródoperacyjną ocenę za pomocą TEE<br />
po wymianie zastawki aortalnej i jeśli stopień niedomykalności zastawki mitralnej uległ<br />
zmniejszeniu, nie wykonywać operacji naprawczej tej zastawki,<br />
– u pacjentów z dużą niedomykalnością zastawki mitralnej i zwężeniem zastawki aortalnej<br />
ocenianym jako małe lub umiarkowane, należy pamiętać, że ocena stopnia zwężenia<br />
ujścia aortalnego jest w tej sytuacji trudna. Istotna fala zwrotna mitralna powoduje<br />
zmniejszenie wyrzutu krwi przez ujście aortalne i zmniejszenie gradientu przezaortalnego.<br />
U pacjentów, którzy wymagają leczenia operacyjnego: z objawami podmiotowymi,<br />
dysfunkcją lewej komory, należy wymienić zastawkę aortalną jeśli średni gradient przez<br />
tę zastawkę ≥30 mmHg. W przypadku mniejszego gradientu decyduje morfologia zastawki<br />
w badaniu TTE, TEE i w ocenie śródoperacyjnej; ocenia się zmiany degeneracyjne,<br />
stopień rozwarcia płatków.<br />
zwężenie zastawki aortalnej i zwężenie zastawki mitralnej<br />
Wady spowodowane są najczęściej przez proces reumatyczny. Zwężenie zastawki mitralnej<br />
zmniejsza stopień napełnienia lewej komory i nasila spadek rzutu <strong>serca</strong> spowodowany<br />
przez zwężenie zastawki aortalnej. Może to pro<strong>wad</strong>zić do niedoszacowania gradientu przezaortalnego<br />
i stopnia zwężenia zastawki.<br />
U pacjentów z ciasnym zwężeniem obu zastawek dominują objawy osłuchowe zwężenia<br />
zastawki aortalnej, natomiast objawy podmiotowe zwężenia zastawki mitralnej.<br />
Zjawiska osłuchowe – głośmy szmer skurczowy stenozy aortalnej (cichszy niż w izolowanej<br />
stenozie aortalnej z powodu zmniejszonego rzutu) + turkot rozkurczowy stenozy mitralnej<br />
(zwykle cichy, może być „przeoczony”).<br />
Leczenie:<br />
– u pacjentów z mało zaawansowanym zwężeniem zastawki aortalnej i ciasnym zwężeniem<br />
zastawki mitralnej – przezskórna plastyka zastawki mitralnej i następnie ocena stopnia zaawansowania<br />
zwężenia zastawki aortalnej,<br />
121
Change language