PostęPy w diagnostyce i leczeniu nabytych zastawkowych wad serca
PostęPy w diagnostyce i leczeniu nabytych zastawkowych wad serca
PostęPy w diagnostyce i leczeniu nabytych zastawkowych wad serca
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
zmiany w obrazie radiologicznym klatki piersiowej w <strong>nabytych</strong><br />
<strong>wad</strong>ach <strong>serca</strong><br />
1. zwężenie zastawki dwudzielnej (Ms)<br />
Obraz zmian radiologicznych uwarunkowany jest stopniem zwężenia ujścia mitralnego.<br />
We wczesnym okresie choroby obraz płuc i <strong>serca</strong> może być prawidłowy. Czasami można<br />
stwierdzić niewielkie powiększenie lewego przedsionka. W stenozie mitralnej cechą charakterystyczną<br />
obrazu radiologicznego jest mała lewa komora i wąska aorta.<br />
Z punktu widzenia patofizjologii i hemodynamiki <strong>wad</strong>y oraz zmian w obrazie radiologicznym<br />
można wyróżnić cztery okresy:<br />
• W I okresie obraz radiologiczny <strong>serca</strong> i naczyń płucnych jest prawidłowy.<br />
• II okres charakteryzuje się na zdjęciach klatki piersiowej wykonanych na stojąco, poszerzeniem<br />
żył górnopłatowych i obkurczeniem dolnopłatowych, co pośrednio świadczy o podwyższonym<br />
ciśnieniu w lewym przedsionku. U człowieka w pozycji pionowej, różnica ciśnienia<br />
pomiędzy żyłami górnopłatowymi i dolnymi wynosi około 16 mmHg. W tym okresie<br />
stwierdza się umiarkowane powiększenie lewego przedsionka, a główne rozgałęzienia<br />
tętnicy płucnej i pień są nieznacznie poszerzone.<br />
• W III okresie ciśnienie w żyłach płucnych niekiedy przekracza 30 mmHg, a w tętnicy płucnej<br />
może osiągnąć wartość 140 mmHg. Obraz radiologiczny charakteryzuje się szerokim<br />
pniem płucnym, co manifestuje się poszerzeniem naczyń wnękowych. Lewy przedsionek<br />
wyraźnie powiększony, podobnie jak prawa komora. Może wtedy być też powiększony<br />
prawy przedsionek. W III okresie rzadziej występuje obrzęk pęcherzykowy. Obraz radiologiczny<br />
płuc jest znamienny, charakteryzuje się często występowaniem śródmiąższowego<br />
obrzęku płuc, spowodowanego przenikaniem osocza do zrębu płuc. Daje to obraz siateczki<br />
a w formie bardziej nasilonej drobnoplamiste, zlewające się zacienienia w dolnych polach<br />
płucnych. Długotrwałe utrzymywanie się obrzęku pro<strong>wad</strong>zić może do procesu włóknienia,<br />
zmian nieodwracalnych. W okresie leczenia kardiochirurgicznego, obraz tak „zaniedbanej”<br />
<strong>wad</strong>y mitralnej należy już do rzadkości.<br />
• Okres IV schyłkowy manifestuje się olbrzymim sercem, tętniakowato poszerzonym przedsionkiem<br />
lewym i dużym prawym. Wnęki są znacznie poszerzone, przy wąskich naczyniach<br />
obwodowych, co określamy pojęciem „amputacji wnęk”. W obrębie miąższu płucnego<br />
stwierdzamy objawy włóknienia.<br />
2. niedomykalność zastawki dwudzielnej<br />
Badanie radiologiczne klatki piersiowej prezentuje znaczne powiększenie lewego przedsionka,<br />
widocznego zarówno na lewym jak i na prawym obrysie <strong>serca</strong>. Komora lewa jest powiększona.<br />
Cień aorty jest wielkości prawidłowej, ze względu na mały rzut lewej komory.<br />
Rysunek pól płucnych w początkowym okresie choroby jest zazwyczaj prawidłowy i nie reprezentuje<br />
obrazu spotykanego w stenozie mitralnej. Jednak badanie radiologiczne jest przydatne<br />
w ocenie stanu krążenia i dynamiki rozwoju <strong>wad</strong>y.<br />
3. zwężenie lewego ujścia tętniczego<br />
Badanie radiologiczne klatki piersiowej przez wiele lat choroby może być prawidłowe.<br />
Dopiero w okresie zaawansowania choroby stwierdza się powiększenie lewej komory i znacz-<br />
26