PostęPy w diagnostyce i leczeniu nabytych zastawkowych wad serca

Zjawiska osłuchowe: trzask otwarcia zastawki mitralnej i turkot rozkurczowy oraz szmer
rozkurczowy niedomykalności aortalnej wzdłuż lewego brzegu mostka.
Leczenie:
– w przypadku istotnego zwężenia zastawki mitralnej i małej niedomykalności aortalnej rozważyć
wykonanie przezskórnej plastyki mitralnej,
– jeśli anatomia zastawki mitralnej nie pozwala na balonową plastykę, a niedomykalność aortalna
jest duża niezbędna jest operacyjna plastyka zastawki mitralnej i wymiana zastawki
aortalnej lub wymiana obu zastawek.
zwężenie zastawki aortalnej i niedomykalność zastawki mitralnej
Wada jest często wynikiem gorączki reumatycznej uszkadzającej obie zastawki. Może też
być skutkiem degeneracyjnej stenozy aortalnej lub stenozy na podłożu dwupłatkowej zastawki
aortalnej. Do niedomykalnosci mitralnej dochodzi w fazie dekompensacji stenozy aortalnej.
Powiększenie wymiarów zdekompensowanej lewej komory prowadzi do czynnościowej
niedomykalności mitralnej.
W takiej sytuacji, z powodu istotnie zwiększonego ciśnienia skurczowego w lewej komorze
w przebiegu zwężenia zastawki aortalnej, dochodzi do nasilenia stopnia niedomykalności zastawki
mitralnej i zwiększenia fali zwrotnej do lewego przedsionka. Jednocześnie, wskutek cofania się
części objętości przez niedomykalną zastawkę mitralną, zmniejszony jest wyrzut krwi do aorty,
a gradient przez zastawkę aortalną zmniejszony (ryc. 10.7.). Współistnienie niedomykalności mitralnej
jest częstą przyczyną niedoszacowania stopnia zwężenia zastawki aortalnej w badaniach
obrazowych.
Zjawiska osłuchowe – głośny i szorstki szmer skurczowy stenozy aortalnej z promieniowaniem
do naczyń szyjnych oraz szmer skurczowy niedomykalności mitralnej wysłuchiwany
na koniuszku (bardziej „miękki”) z promieniowaniem do linii pachowej. Odróżnienie charakteru
obu szmerów jest trudne!
Ryc. 10.7. Zwężenie zastawki aortalnej i niedomykalność zastawki mitralnej
120