Deel 4 - Nuweopenbaring::: Welkom by Die Nuwe Openbaring

Die belang van die aardse lewe as mens
8414 17 Februarie 1963
Julle bestaan as mens is die laaste tree op die ontwikkelingstrap van die
eens gevalle wese, wat as siel in julle beliggaam is en nog deur ‘n stoflike
uiterlike vorm omhul is, met die doel om dit nou te oorwin en as geestelike
wese die omhulsel te kan verlaat, om die geesteryk binne te gaan. In die
aardse bestaan kan die laaste verandering tot die oerwese weer plaasvind,
as die vrye wil korrek gerig is, dus weer bewustelik na My strewe, van wie
julle julleself eertyds vrywillig verwyder het. En hierdie verandering is wel
baie moontlik, omdat ‘n oorvloed van barmhartigheid aan die mens
geskenk word. En met die korrekte benutting van die barmhartigheid ook
oor die krag beskik om homself van al die onsuiwere te reinig en heeltemal
in die Goddelike ordening te lewe. Om dus ‘n lewe in liefde te lei, waardeur
hy siel en liggaam kan vergeestelik en gevolglik die terugkeer tot My
voltrek. Die mens kan egter ook alle barmhartigheid, wat tot sy beskikking
staan, verontagsaam en in plaas om opwaarts te gaan op die diepte
afstuur. Hierby sal hy nie gehinder word nie, omdat hy ‘n vrye wil het as
teken van sy goddelike herkoms. Maar hy berei vir homself dan weer ‘n
verskriklike lot van kluistering voor, wat weer eindelose tye sal duur totdat
hy weer bevry word.
Julle wil nie glo hoe belangrik die bestaan op die aarde vir julle mense is
nie, en daarom is julle so lou, met betrekking tot julle aardse opdrag. Maar
dit gaan uiteindelik om julle eie lot en julle moet self die gevolge dra. En
julle lot wat julle julleself berei het, kan nie van julle afgeneem word nie.
Julle het die keuse tussen ‘n ewigdurende saligheid of ‘n eindelose lang
smartlike toestand. Maar julle laat daar slegs weinig oor om eersgenoemde
vir julle te verwerf, eerder volg julle onverskillig julle aardse weg. En as
julle daaroor opmerksaam gemaak word, deur julle medemens wat die
groot gebeurtenis van die aardse lewe ken dan hoor julle hom ongelowig
aan. Julle laat julle nie beïnvloed nie, maar beskou julle medemens as
fantaseerders, in plaas van om self na te dink wat die rede van julle aardse
lewe wel kan wees En steeds weer sal daar in julle lewe dinge gebeur wat
julle tot nadenke kan aanspoor. Steeds weer word julle gedagtes deur
gesprekke, deur die lees van boeke of eie ervaringe in die rigting gelei,
sodat julleself nou gaan nadink en julle besighou met vrae wat julleself en
julle bestaan op aarde betref. As julle maar wil glo dat die aardse lewe as
mens ‘n groot barmhartigheidsgeskenk is en dat dit vir julle deur die regte
gebruik daarvan, onvermoede saligheid kan oplewer. As julle maar wil glo
dat daar ‘n sin en doel aan julle aardse lewe ten grondslag lê. Dat julle
geen "toevalsprodukte" is, wat geen verantwoording dra vir die weg oor die
aarde nie en waarmee dit met die dood van die liggaam afgeloop is. Dit is
die siel, die eens gevalle oergees wat tot uiteindelike bevryding uit alle
stoflike uiterlike vorms moet kom. En die lewe op aarde as mens is die
laaste stappe van ‘n eindelose lang ontwikkelingsgang.
130